کن راسل: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۳:
| تأثیرپذیرفته =
| وب‌گاه =
| imdb_id = 0001692۰۰۰۱۶۹۲
| جوایز اسکار =
| جوایز =
}}
'''هنری کنت آلفرد راسل''' {{انگلیسی|Henry Kenneth Alfred Russell}} {{رچ}}(تتم|۳ ژوئیه |۱۹۲۷|[[ساوث -همپتون]]|۲۸ ۲۷ نوامبر۲۰۱۱){{رچنوامبر|۲۰۱۱||م}} کارگردان [[انگلستان|انگلیسیکارگردان]] بود.برجستهٔ اوسینمای بیشتر[[بریتانیا]] به خاطرو کارگردانیخالق فیلم‌هایی چون ''«[[عشاق موسیقی'']]»، ''«[[زنان عاشق'']]»، ''«[[تامی'']]» و ''«[[شیاطین'']]» شناخته می‌شداست.<ref>{{پک|جاهد|۱۳۹۰|ک=درگذشت «کن راسل»|ص=}}</ref>
 
''کن راسل'' یکی از غیرمتعارف ترینغیرمتعارف‌ترین کارگردانان [[سینمای بریتانیا]] بود و برخی از منتقدان فیلم [[بریتانیا]] او را ''[[اورسون ولز]]'' سینمای بریتانیا لقب داده اندداده‌اند.<ref>{{پک|جاهد|۱۳۹۰|ک=درگذشت مارک«کن کرمود، منتقد بی بی سی نیز، جایگاه و سبک او را با فلینی در سینمای ایتالیا مقایسه کرده است.راسل»|ص=}}</ref>
 
== زندگی ==
مایکل وینر کارگردان بریتانیایی درباره او گفت: "راسل فیلمساز مبتکر و شجاعی بود و زمین سنگلاخی را شخم زد. او بسیاری از موانع را در سینمای بریتانیا کنار زد".
هنری آلفرد ''کن راسل'' در سال ۱۹۲۷ در [[ساوت‌همپتونساوث همپتون]] [[انگلستان]] به دنیا آمد. او کارش را به عنوان کارگردان در اوایل دههدههٔ شصت با بی بی سی[[بی‌بی‌سی]] آغاز کرد و با ساختن فیلم "«[[زنان عاشق"]]» در سال ۱۹۶۹ که اقتباسی از داستان جنجالی [[دی اچ لارنس ]]نویسنده نویسندهٔ شهیر انگلیسی بود، به شهرت رسید.<ref>{{پک|جاهد|۱۳۹۰|ک=درگذشت «کن راسل»|ص=}}</ref>
 
== نگاه انتقادی وبه زنانمذهب عاشق==
به گفته وینر، برخلاف آنچه تصور می شد و از فیلم هایش می توان استنباط کرد، کن راسل آدم دیوانه و سادیستی نبود بلکه آدم بسیار خوش مشربی بود.
راسل به خاطر نگاه انتقادی اشانتقادی‌اش به [[کلیسا]] و مذهب و نمایش بی پروایبی‌پروای صحنه هایصحنه‌های جنسی در فیلم هایفیلم‌های خود شهرت داشت. وی سوژه هایسوژه‌های خود را عموماعموماً از میان موسیقی دانان[[موسیقی‌دان]]ان بزرگ جهان انتخاب می کردمی‌کرد و به اقتباس از آثار ادبی علاقه داشت. ''[[چایکوفسکی]]''، ''[[فرانتس لیست]]''، ''[[ریچارد اشتراوس]]'' و ''[[گوستاو مالر|مالر]]'' از جمله آهنگسازان بزرگی اندبزرگی‌اند که ''کن راسل'' دربارهدربارهٔ آنهاآن‌ها فیلم ساخته استساخته‌است.<ref>{{پک|جاهد|۱۳۹۰|ک=درگذشت «کن راسل»|ص=}}</ref>
 
== فعالیت سینمایی ==
الیور رید، بازیگر انگلیسی و بازیگر تعدادی از فیلم های مهم راسل از جمله "شیاطین" و "زنان عاشق"، درباره او گفته است: {{گفتاورد|"قبل از اینکه راسل دیوانه شود، کارگردان دوست داشتنی تلویزیون بود اما بعد از اینکه دیوانه شد کارگردان دوست داشتنی سینما شد."}}
وی در دوره ایدوره‌ای ساختن فیلمفیلم‌های های بیوگرافیکالزندگی‌نامه‌ای از زندگی موسیقی دانان[[موسیقی‌دان]]ان و [[اقتباس هایسینمایی|اقتباس‌های سینمایی]] از آثار ادبی را شروع کرد که [[موج سینمای آزاد بریتانیا]] و [[جنبش رئالیسم اجتماعی]] در این کشور با آثار فیلمسازانی چون ''[[تونی ریچاردسونریچاردسن]]''، ''[[لیندسیلیندزی آندرسن]]'' و بعدتر ''[[کن لوچ]]'' شروع شده بود.<ref>{{پک|جاهد|۱۳۹۰|ک=درگذشت «کن راسل»|ص=}}</ref>
 
''راسل'' ابتدا کارش را به عنوان [[عکاس مستند]] در اواخر دههدههٔ پنجاه شروع کرد و پس از ساختن چند [[فیلم مستند]] کوتاه تجربی در جنبش سینمای آزاد بریتانیا مثل فیلم کوتاه "«امیلیا و فرشته"» به عنوان کارگردان در بی بی سی[[بی‌بی‌سی]] مشغول به کار شد و به ساختن فیلم هایفیلم‌های مستند دربارهدربارهٔ هنر برای مجموعه هایمجموعه‌های "«مونیتور"» و "«آمنیباس"» (مجموعه آثار) پرداخت.<ref>{{پک|جاهد|۱۳۹۰|ک=درگذشت «کن راسل»|ص=}}</ref>
نگاه انتقادی و زنان عاشق
 
در همین دوره بود که او ساختن فیلم هایفیلم‌های مستند دراماتیزهدراماتیزه‌شده‌ای شده ای دربارهدربارهٔ آهنگسازان بزرگ بریتانیایی را برای بی بی سی[[بی‌بی‌سی]] شروع کرد.کرد؛ مجموعه ایمجموعه‌ای که با فیلم "«[[الگار"]]» (۱۹۶۲) دربارهدربارهٔ ''[[ادوارد الگار]]'' موسیقی دانموسیقی‌دان بریتانیایی شروع شد و با فیلم هایفیلم‌های [[ایزادورا دانکن]]،دانکن، بزرگترین رقاص جهان]] (۱۹۶۷)، [[آواز تابستان]] (۱۹۶۸) دربارهدربارهٔ ''[[فردریک دلیوس]]'' و ''[[اریم فنبی]]'' و فیلم "«[[رقص هفت حجاب"محجبه]]» (۱۹۷۰) دربارهدربارهٔ ''[[ریچارد اشتراوس]]'' ادامه پیدا کرد. فیلم هایفیلم‌های مستند ''راسل'' در بی بی سی[[بی‌بی‌سی]] دربارهدربارهٔ هنرمندان الهام بخشالهام‌بخش فیلمسازان بریتانیایی در دههدههٔ شصت گردید، از جمله ''[[استنلی کوبریک]]'' که گفته بود از این فیلم هافیلم‌ها برای ساختن [[باری لیندون]] الهام گرفته استگرفته‌است.<ref>{{پک|جاهد|۱۳۹۰|ک=درگذشت «کن راسل»|ص=}}</ref>
راسل به خاطر نگاه انتقادی اش به کلیسا و مذهب و نمایش بی پروای صحنه های جنسی در فیلم های خود شهرت داشت. وی سوژه های خود را عموما از میان موسیقی دانان بزرگ جهان انتخاب می کرد و به اقتباس از آثار ادبی علاقه داشت. [[چایکوفسکی]]، [[فرانتس لیست]]، [[ریچارد اشتراوس]] و [[گوستاو مالر|مالر]] از جمله آهنگسازان بزرگی اند که کن راسل درباره آنها فیلم ساخته است.
 
''راسل'' در ساخت [[مستند تلویزیونی|مستندهای تلویزیونی]] خود بی بی سی[[بی‌بی‌سی]] را مجبور کرد که به جای استفاده از عکس هاعکس‌ها و نماهای آرشیوی از بازیگران مختلف برای بازسازی دوره هایدوره‌های مختلف زندگی یک شخصیت استفاده کند. وی چندی قبل از مرگش در گفت‌وگویی اعتراف کرد که بهترین فیلمی که ساخت «[[آواز تابستان]]» بود که در آن مجبور نشد حتی یک فریم را دربیاورد.<ref>{{پک|جاهد|۱۳۹۰|ک=درگذشت «کن راسل»|ص=}}</ref>
== زندگینامه ==
 
فیلم هایفیلم‌های ''راسل'' دربارهدربارهٔ آهنگسازان، غیرمتعارف و جنجالی بود چرا که اوزیرا تصویر متفاوتی از آنهاآن‌ها نشان می دادمی‌داد که با تصویر رسمی و کلیشهکلیشه‌ای ایاز آنهاآن‌ها در جامعه متفاوت بود. در فیلم "«[[رقص هفت حجاب"محجبه]]»، او ''[[ریچارد اشتراوس]]'' را به عنوان یک [[نازی]] معرفی کرد. در یکی از صحنه هایصحنه‌های این فیلم او چند افسر [[اس اس]] را نشان می دهدمی‌دهد که با لذت سرگرم شکنجه یک [[یهودی اند]]‌اند و در همان حال به موسیقی ''اشترواس'' گوش میمی‌دهند. دهنداین موضوع خشم خانوادهٔ ''اشترواس'' را برانگیخت و آن‌ها اجازهٔ استفاده از موسیقی ''اشتراوس'' را به ''راسل'' ندادند و جلوی نمایش فیلم در سراسر جهان را گرفتند که این ممنوعیت تا امروز هم باقی است.<ref>{{پک|جاهد|۱۳۹۰|ک=درگذشت «کن راسل»|ص=}}</ref>
هنری آلفرد کن راسل در سال ۱۹۲۷ در [[ساوت‌همپتون]] [[انگلستان]] به دنیا آمد. او کارش را به عنوان کارگردان در اوایل دهه شصت با بی بی سی آغاز کرد و با ساختن فیلم "زنان عاشق" در سال ۱۹۶۹ که اقتباسی از داستان جنجالی [[دی اچ لارنس ]]نویسنده شهیر انگلیسی بود، به شهرت رسید.
 
نخستین فیلم ''کن راسل'' در سینما، فیلم "«[[لباس فرانسوی"]]» بود که درمحصول سال ۱۹۶۳ ساختبود که برداشت آزادی از فیلم "«[[و خدا زن را آفرید"]]» ''[[روژه وادیم]]'' بود اما فیلم ناموفقی در [[گیشه]] و از دید هنری فیلم ناموفقی بود.<ref>{{پک|جاهد|۱۳۹۰|ک=درگذشت «کن راسل»|ص=}}</ref>
وی در دوره ای ساختن فیلم های بیوگرافیکال از زندگی موسیقی دانان و اقتباس های سینمایی از آثار ادبی را شروع کرد که موج سینمای آزاد بریتانیا و جنبش رئالیسم اجتماعی در این کشور با آثار فیلمسازانی چون [[تونی ریچاردسون]]، [[لیندسی آندرسن]] و بعدتر [[کن لوچ]] شروع شده بود.
 
اما این اقتباس خلاقانهٔ او از رمان مشهور و جنجالی ''[[دی اچ لارنس]]'' به نام «[[زنان عاشق]]» بود که نام ''کن راسل'' را مطرح کرد و همچنان به عنوان [[امضای هنری]] او شناخته می‌شود. این فیلم که ''[[گلندا جکسن]]''، ''[[الیور رید]]'' و ''[[جنی لیندن]]'' در آن بازی میمی‌کردند کردندروایت داستانصریحی‌ست از دو خواهر هنرمند از طبقهطبقهٔ مرفه انگلستان را در سال هایسال‌های بعد از [[جنگ جهانی اول]] و روابط غیرمتعارف آنهاآن‌ها با مردان دیگر و تمایلات سرکوب شده جنسی آنها را با صراحت روایت می کردآن‌ها. فیلم به عنوان اثری در ستایش [[انقلاب جنسی]] در [[بریتانیا]] شناخته می شودمی‌شود.<ref>{{پک|جاهد|۱۳۹۰|ک=درگذشت «کن راسل»|ص=}}</ref>
راسل ابتدا کارش را به عنوان عکاس مستند در اواخر دهه پنجاه شروع کرد و پس از ساختن چند مستند کوتاه تجربی در جنبش سینمای آزاد بریتانیا مثل فیلم کوتاه "امیلیا و فرشته" به عنوان کارگردان در بی بی سی مشغول به کار شد و به ساختن فیلم های مستند درباره هنر برای مجموعه های "مونیتور" و "آمنیباس" (مجموعه آثار) پرداخت.
 
صحنهٔ کشتی گرفتن ''[[الیور رید]]'' و ''[[الن بیتس]]'' در این فیلم که هر دو برهنه‌اند، یکی از فراموش‌نشدنی‌ترین صحنه‌های تاریخ سینماست که در زمان خود جنجال بسیاری به پا کرد. «[[زنان عاشق]]» نامزد دریافت چند جایزهٔ [[اسکار]] از جمله بهترین فیلم، بهترین [[سناریو]] و بهترین [[فیلمبرداری]] شده و ''[[گلندا جکسن]]'' نیز اسکار بهترین بازیگر زن را به دست آورد.<ref>{{پک|جاهد|۱۳۹۰|ک=درگذشت «کن راسل»|ص=}}</ref>
تصویر متفاوت از آهنگسازان
در همین دوره بود که او ساختن فیلم های مستند دراماتیزه شده ای درباره آهنگسازان بزرگ بریتانیایی را برای بی بی سی شروع کرد. مجموعه ای که با فیلم "الگار" (۱۹۶۲) درباره [[ادوارد الگار]] موسیقی دان بریتانیایی شروع شد و با فیلم های [[ایزادورا دانکن]]، بزرگترین رقاص جهان (۱۹۶۷)، آواز تابستان (۱۹۶۸) درباره [[فردریک دلیوس]] و [[اریم فنبی]] و فیلم "رقص هفت حجاب" (۱۹۷۰) درباره [[ریچارد اشتراوس]] ادامه پیدا کرد. فیلم های مستند راسل در بی بی سی درباره هنرمندان الهام بخش فیلمسازان بریتانیایی در دهه شصت گردید، از جمله استنلی کوبریک که گفته بود از این فیلم ها برای ساختن [[باری لیندون]] الهام گرفته است.
 
''راسل'' به دنبال موفقیت فیلم "«[[زنان عاشق"]]» فیلم "«[[عشاق موسیقی"]]» را دربارهدربارهٔ زندگی ''[[چایکوفسکی]]'' آهنگساز بزرگ روس ساخت که با بی اعتناییبی‌اعتنایی منتقدان مواجه شد اما فروش خوبی در گیشه داشت.<ref>{{پک|جاهد|۱۳۹۰|ک=درگذشت «کن راسل»|ص=}}</ref>
راسل در ساخت مستندهای تلویزیونی خود بی بی سی را مجبور کرد که به جای استفاده از عکس ها و نماهای آرشیوی از بازیگران مختلف برای بازسازی دوره های مختلف زندگی یک شخصیت استفاده کند.
 
فیلم "«[[شیاطین"]]» ''کن راسل'' که بر اساس رمان "«[[شیاطین لودون"]]» نوشته ''[[آلدوس هاکسلی]]'' ساخت، فیلمی علیه دستگاه [[کلیسا]] و [[مسیحیت]] شناخته شد. در این فیلم راسل،''راسل''، ''[[الیور رید]]'' را در نقش کشیشی[[کشیش]]ی تصویر کرد که در مقابل ایده هایایده‌های شیطانی و فاسد دستگاه کلیسا و دولت می ایستدمی‌ایستد.<ref>{{پک|جاهد|۱۳۹۰|ک=درگذشت «کن راسل»|ص=}}</ref>
وی چندی قبل در گفتگویی اعتراف کرد که بهترین فیلمی که ساخت، فیلم "آواز تابستان" بود که در آن مجبور نشد حتی یک فریم را دربیاورد.
 
صحنه‌های بی‌پروا و صریح نمایش برهنگی [[راهبه]]‌ها و روابط جنسی آن‌ها با یکدیگر نه‌تنها در آن زمان، بلکه امروز نیز از سوی نهادهای مذهبی جامعهٔ غرب و سانسور تحمل نمی‌شود و به صورت کامل به نمایش درنمی‌آید. [[برادران وارنر]] که پخش این فیلم را در [[آمریکا]] به عهده دارند تا امروز نیز با نمایش کامل آن مخالفند.<ref>{{پک|جاهد|۱۳۹۰|ک=درگذشت «کن راسل»|ص=}}</ref>
 
''[[الکساندر واکر]]''، منتقد فیلم روزنامهٔ [[روزنامه ایوینینگ استاندارد]]، در یک بحث تلویزیونی در مورد این فیلم با ''کن راسل'' به او و فیلمش حمله کرد و آن را به شدت بی ادبانهبی‌ادبانه خواند. ''کن راسل'' نیز در این برنامه با روزنامهروزنامهٔ ایوینینگ استاندارد که در دست داشت به او حمله کرد.<ref>{{پک|جاهد|۱۳۹۰|ک=درگذشت «کن راسل»|ص=}}</ref>
[[الیور رید]] و [[گلندا جکسون]] در نمایی از "زنان عاشق"
فیلم های راسل درباره آهنگسازان، غیرمتعارف و جنجالی بود چرا که او تصویر متفاوتی از آنها نشان می داد که با تصویر رسمی و کلیشه ای آنها در جامعه متفاوت بود. در فیلم "رقص هفت حجاب"، او [[ریچارد اشتراوس]] را به عنوان یک نازی معرفی کرد. در یکی از صحنه های این فیلم او چند افسر اس اس را نشان می دهد که با لذت سرگرم شکنجه یک یهودی اند و در همان حال به موسیقی اشترواس گوش می دهند
 
فیلم "«[[مالر"]]» ''کن راسل'' در بارهدربارهٔ ''[[گوستاو مالر]]'' آهنگساز مدرنیست اتریشی[[اتریش]]ی که گرایشگرایش‌های های ضد یهودیضدیهودی داشت نیز جنجال آفرینجنجال‌آفرین بود اما نمایش آن در جشنواره[[جشنوارهٔ کن]] همان سال موفقیتی جز یک جایزه برای بهترین تکنیک فیلم نداشت.<ref>{{پک|جاهد|۱۳۹۰|ک=درگذشت «کن راسل»|ص=}}</ref>
این موضوع خشم خانواده اشترواس را برانگیخت و آنها اجازه استفاده از موسیقی [[اشتراوس]] را به راسل ندادند و جلوی نمایش فیلم در سراسر جهان را گرفتند و این ممنوعیت تا امروز هم باقی است.
 
''کن راسل'' در سال ۱۹۷۵ فیلم "«[[تامی"]]» را بر اساس آلبومی[[آلبوم]]ی به همین نام از گروه موسیقی راک "«[[هو"]]» (The Who) ساخت که استقبال زیادی از آن شد. آلبوم تامی که به عنوان یک [[اپرای راک]] شناخته می شود،می‌شود، داستان پسرکی کور و کرو لال به نام «''تامی''» است که رهبری یک فرقهفرقهٔ مسیحی را به عهده میمی‌گیرد. گیرداو که با عموی خشن و بداخلاقش زندگی می‌کند، سرانجام حس شنوائی و بیانی خود را به‌دست آورده و به‌عنوان یک «[[موعود]]» مورد ستایش پیروانش قرار می‌گیرد.<ref>{{پک|جاهد|۱۳۹۰|ک=درگذشت «کن راسل»|ص=}}</ref>
نخستین فیلم کن راسل در سینما، فیلم "لباس فرانسوی" بود که در سال ۱۹۶۳ ساخت که برداشت آزادی از فیلم "و خدا زن را آفرید" [[روژه وادیم]] بود اما فیلم ناموفقی در گیشه و از دید هنری بود.
 
راسل در همان سال فیلم دیگری بر اساس زندگی ''[[فرانتس لیست]]'' آهنگساز مجارستانیانگلیسی ساخت به نام "«[[لیستومونیا"]]» که در آن برای اولین باراولین‌بار از سیستم صوتی دالبی استفاده کرد.<ref>{{پک|جاهد|۱۳۹۰|ک=درگذشت «کن راسل»|ص=}}</ref>
اما این اقتباس خلاقانه او از رمان مشهور و جنجالی [[دی اچ لارنس]] به نام "زنان عاشق" بود که نام کن راسل را مطرح کرد و همچنان به عنوان امضای هنری او شناخته می شود.
 
پشیمانی و شکستراسل''راسل'' در سال ۱۹۷۸ فیلم "«[[والنتینو"]]» را ساخت که برداشتبرداشتی آزادانه از زندگی ''[[رودلف والنتینو]]'' بازیگر مشهور سینمای کلاسیک بود. ساختاین کهاثر موفقیتی به دست نیاورد و خود آن''راسل'' را یک شکست در کارنامهکارنامهٔ هنریهنریش خود می دانستمی‌دانست و از ساختن آن اظهار پشیمانی می کردمی‌کرد.<ref>{{پک|جاهد|۱۳۹۰|ک=درگذشت «کن راسل»|ص=}}</ref>
این فیلم که [[گلندا جکسن]]، [[الیور رید]] و [[جنی لیندن]] در آن بازی می کردند داستان دو خواهر هنرمند از طبقه مرفه انگلستان را در سال های بعد از جنگ جهانی اول و روابط غیرمتعارف آنها با مردان دیگر و تمایلات سرکوب شده جنسی آنها را با صراحت روایت می کرد. فیلم به عنوان اثری در ستایش انقلاب جنسی در بریتانیا شناخته می شود.
 
"ایالت«[[ایالت‌های های دگرگون شده"دگرگون‌شده]]» فیلمی در ژانر [[علمی تخیلی]] و بر اساس سناریویی[[سناریو]]یی از ''[[پدی چایفسکی]]'' بود که ''کن راسل'' در دههدههٔ هشتاد ساخت و مورد استقبال منتقدین واقع شد. ''[[راجر ایبرت]]'' منتقد مشهور آمریکایی که به فیلم "«[[شیاطین"]]» ''راسل'' هیج ستاره ایستاره‌ای نداده بود، از این فیلم او ستایش کرد.<ref>{{پک|جاهد|۱۳۹۰|ک=درگذشت «کن راسل»|ص=}}</ref>
صحنه کشتی گرفتن [[الیور رید]] و [[الن بیتس]] در این فیلم که هر دو برهنه اند، یکی از فراموش نشدنی ترین صحنه های تاریخ سینماست که در زمان خود جنجال بسیاری به پا کرد.
 
''راسل'' در سال ۱۹۸۴ [[فیلم تریلر روانکاوانه|فیلم "جنایتتریلر هایروانکاوانه‌ی]] «[[جنایت‌های هوس"]]» را با بازی ''[[کاتلین ترنر]]'' و ''[[آنتونی پرکینز]]'' ساخت که آخرین فیلم آمریکایی او محسوب می شودمی‌شود و نتیجه اشنتیجه‌اش شکست مطلق بود.<ref>{{پک|جاهد|۱۳۹۰|ک=درگذشت «کن راسل»|ص=}}</ref>
"زنان عاشق"، نامزد دریافت چند جایزه اسکار از جمله بهترین فیلم، بهترین سناریو و بهترین فیلمبرداری شد و [[گلندا جکسن]] نیز اسکار بهترین بازیگر زن را به دست آورد.
 
وی بعد از چند سال کناره گیریکناره‌گیری از سینما و کارگردانی اپرا،[[اپرا]]، با فیلم ترسناک "«[[گوتیک"]]» دربارهدربارهٔ ''[[مری شلی]]'' و داستان آفرینش [[فرانکشتاین]] به سینما بازگشت.<ref>{{پک|جاهد|۱۳۹۰|ک=درگذشت «کن راسل»|ص=}}</ref>
راسل به دنبال موفقیت فیلم "زنان عاشق" فیلم "عشاق موسیقی" را درباره زندگی [[چایکوفسکی]] آهنگساز بزرگ روس ساخت که با بی اعتنایی منتقدان مواجه شد اما فروش خوبی در گیشه داشت.
 
راسل فیلم دیگری نیز به نام "آشیانه«[[آشیانهٔ کرم سفید"]]» بر اساس رمانی از ''[[برام استوکر]]'' (نویسنده رمان دراکولا) دربارهدربارهٔ یک [[افسانه|افسانه‌ی]] ترسناک فولکلوریک[[فولکلور]]یک بریتانیایی ساخت که ''[[هیو گرانت]]'' در آن بازی می کردمی‌کرد.<ref>{{پک|جاهد|۱۳۹۰|ک=درگذشت «کن راسل»|ص=}}</ref>
 
"کن راسلوی همچنین فیلم "«[[آخرین رقص سالومه"]]» را بر اساس نمایشنامهنمایشنامهٔ غیرمتعارف [[سالومه]] نوشتهنوشتهٔ ''[[اسکار وایلد]]'' ساخت.ساخت؛ نمایشنامه اینمایشنامه‌ای که اجرای آن در قرن نوزدهم [[بریتانیا]] ممنوع اعلام شده بود".<ref>{{پک|جاهد|۱۳۹۰|ک=درگذشت «کن راسل»|ص=}}</ref>
فیلم "شیاطین" کن راسل که بر اساس رمان "شیاطین لودون" نوشته [[آلدوس هاکسلی]] ساخت، فیلمی علیه دستگاه کلیسا و مسیحیت شناخته شد. در این فیلم راسل، [[الیور رید]] را در نقش کشیشی تصویر کرد که در مقابل ایده های شیطانی و فاسد دستگاه کلیسا و دولت می ایستد.
 
فیلم "رنگین«[[رنگین‌کمان کمان"(فیلم ۱۹۸۹)|رنگین‌کمان]]» اقتباس دیگری از رمان هایرمان‌های ''[[دی اچ لورنسلارنس]]'' بود که در سال ۱۹۸۹ ساخت و دنبالهدنبالهٔ رمان و فیلم " «[[زنان عاشق"]]» محسوب می شودمی‌شود و ''[[گلندا جکسن]]'' در آن بازی می کردمی‌کرد. منتقدین از این فیلم به عنوان آخرین [[فیلم شخصی]] ''راسل'' نام می برندمی‌برند.<ref>{{پک|جاهد|۱۳۹۰|ک=درگذشت «کن راسل»|ص=}}</ref>
صحنه های بی پروا و صریح نمایش برهنگی راهبه ها و روابط جنسی آنها با یکدیگر نه تنها در آن زمان بلکه امروز نیز از سوی نهادهای مذهبی جامعه غرب و سانسور تحمل نمی شود و به صورت کامل به نمایش درنمی آید.
 
"«[[خانه روسی"|خانهٔ روسی]]» فیلمی با شرکت ''[[شون کانری]]'' در نقش یک افسر [[سیا]] و ''[[میشل فایفر]]''، در مایهمایه‌های های "«[[جیمزباندجیمز باند]]"» به سبک ''کن راسل'' بود که موفقیت چندانی نداشت.<ref>{{پک|جاهد|۱۳۹۰|ک=درگذشت «کن راسل»|ص=}}</ref>
[[برادران وارنر]] که پخش این فیلم را در [[آمریکا]] به عهده دارند تا امروز نیز با نمایش کامل آن مخالف اند.
 
آخرین فیلم واقعی ''کن راسل'' در مقام کارگردان، فیلم "«[[فاحشه" (فیلم ۱۹۹۱)|فاحشه]]» است که در سال ۱۹۹۱ با شرکت ''[[ترزا راسل]]'' ساخت که از نظر نمایش صحنه هایصحنه‌های جنسی بسیار بی پروابی‌پروا و غیرمتعارف است. فیلمی که حتی پخش کنندهپخش‌کنندهٔ آن حاضر نشد [[پوستر]] آن را به خاطر واژه [[فاحشه]] در ملاملأ عام توزیع کند و آن را با نام "«اگر نمی توانینمی‌توانی بگویی، ببین"» توزیع کرد که با مخالفت و اعتراض ''راسل'' روبروروبه‌رو شد.<ref>{{پک|جاهد|۱۳۹۰|ک=درگذشت «کن راسل»|ص=}}</ref>
[[الکساندر واکر]]، منتقد فیلم [[روزنامه ایوینینگ استاندارد]]، در یک بحث تلویزیونی در مورد این فیلم با کن راسل به او و فیلمش حمله کرد و آن را به شدت بی ادبانه خواند. کن راسل نیز در این برنامه با روزنامه ایوینینگ استاندارد که در دست داشت به او حمله کرد.
 
کن ''راسل'' در سال‌های اوایل ۲۰۰۰ چند فیلم با بودجهٔ کم از جمله «[[دهان شیر]]» ساخت که بسیار ناموفق بود. وی مدتی هم به عنوان استاد مهمان در [[دانشگاه ولز]] و [[نیوپورت فیلم اسکول]] و [[ساوث همپتون]] تدریس کرد.<ref>{{پک|جاهد|۱۳۹۰|ک=درگذشت «کن راسل»|ص=}}</ref>
فیلم "مالر" کن راسل در باره [[گوستاو مالر]] آهنگساز مدرنیست اتریشی که گرایش های ضد یهودی داشت نیز جنجال آفرین بود اما نمایش آن در جشنواره کن همان سال موفقیتی جز یک جایزه برای بهترین تکنیک فیلم نداشت.
 
 
کن راسل در سال ۱۹۷۵ فیلم "تامی" را بر اساس آلبومی به همین نام از گروه موسیقی راک "هو" (The Who) ساخت که استقبال زیادی از آن شد. آلبوم تامی که به عنوان یک اپرای راک شناخته می شود، داستان پسرکی کور و کرو لال به نام تامی است که رهبری یک فرقه مسیحی را به عهده می گیرد.
 
او که با عموی خشن و بداخلاقش زندگی می‌کند، سرانجام حس شنوائی و بیانی خود را به‌دست می آورد و به‌عنوان یک «موعود» مورد ستایش پیروانش قرار می گیرد.
 
راسل در همان سال فیلم دیگری بر اساس زندگی [[فرانتس لیست]] آهنگساز مجارستانی ساخت به نام "لیستومونیا" که در آن برای اولین بار از سیستم صوتی دالبی استفاده کرد.
 
پشیمانی و شکستراسل در سال ۱۹۷۸ فیلم "والنتینو" را که برداشت آزادانه از زندگی [[رودلف والنتینو]] بازیگر مشهور سینمای کلاسیک بود ساخت که موفقیتی به دست نیاورد و خود آن را یک شکست در کارنامه هنری خود می دانست و از ساختن آن اظهار پشیمانی می کرد.
 
"ایالت های دگرگون شده" فیلمی در ژانر علمی تخیلی بر اساس سناریویی از [[پدی چایفسکی]] بود که کن راسل در دهه هشتاد ساخت و مورد استقبال منتقدین واقع شد. [[راجر ایبرت]] منتقد مشهور آمریکایی که به فیلم "شیاطین" راسل هیج ستاره ای نداده بود، از این فیلم او ستایش کرد.
 
راسل در سال ۱۹۸۴ فیلم تریلر روانکاوانه "جنایت های هوس" را با بازی [[کاتلین ترنر]] و [[آنتونی پرکینز]] ساخت که آخرین فیلم آمریکایی او محسوب می شود و نتیجه اش شکست مطلق بود.
 
وی بعد از چند سال کناره گیری از سینما و کارگردانی اپرا، با فیلم ترسناک "گوتیک" درباره [[مری شلی]] و داستان آفرینش [[فرانکشتاین]] به سینما بازگشت.
 
"کن راسل همچنین فیلم "آخرین رقص سالومه" را بر اساس نمایشنامه غیرمتعارف [[سالومه]] نوشته [[اسکار وایلد]] ساخت. نمایشنامه ای که اجرای آن در قرن نوزدهم بریتانیا ممنوع اعلام شده بود"
راسل فیلم دیگری نیز به نام "آشیانه کرم سفید" بر اساس رمانی از [[برام استوکر]] (نویسنده رمان دراکولا) درباره یک افسانه ترسناک فولکلوریک بریتانیایی ساخت که [[هیو گرانت]] در آن بازی می کرد.
 
 
فیلم "رنگین کمان" اقتباس دیگری از رمان های [[دی اچ لورنس]] بود که در سال ۱۹۸۹ ساخت و دنباله رمان و فیلم " زنان عاشق" محسوب می شود و [[گلندا جکسن]] در آن بازی می کرد. منتقدین از این فیلم به عنوان آخرین فیلم شخصی راسل نام می برند.
 
"خانه روسی" فیلمی با شرکت [[شون کانری]] در نقش یک افسر سیا و [[میشل فایفر]]، در مایه های "[[جیمزباند]]" به سبک کن راسل بود که موفقیت چندانی نداشت.
 
آخرین فیلم واقعی کن راسل در مقام کارگردان، فیلم "فاحشه" است که در سال ۱۹۹۱ با شرکت [[ترزا راسل]] ساخت که از نظر نمایش صحنه های جنسی بسیار بی پروا و غیرمتعارف است. فیلمی که حتی پخش کننده آن حاضر نشد پوستر آن را به خاطر واژه فاحشه در ملا عام توزیع کند و آن را با نام "اگر نمی توانی بگویی، ببین" توزیع کرد که با مخالفت و اعتراض راسل روبرو شد.
 
راسل در سال های اوایل ۲۰۰۰ چند فیلم با بودجه کم از جمله "دهان شیر" ساخت که بسیار ناموفق بود.
 
کن راسل مدتی هم به عنوان استاد مهمان در [[دانشگاه ولز]] و [[نیوپورت فیلم اسکول]] و [[ساوث همپتون]] تدریس کرد.
 
کن راسل در سال های اخیر به بازی در فیلم ها و سریال های تلویزیونی پرداخت. وی در سال ۲۰۰۶ به نحو غیرمنتظره ای در برنامه تلویزیونی بیگ برادر (بخش سلیبرتی ها) ظاهر شد اما بعد از مدتی در پی اختلافش با جید گودیز (Jade Goodys) و مادرش جکی از ادامه بازی در این مجموعه انصراف داد. وی پس از خروج از مجموعه در گفتگو با رسانه ها اعلام کرد: "می دانستم که در این برنامه با رفتارهای غافلگیر کننده ای مواجه خواهم بود اما این رفتارها از نوعی نبود که من تجربه کرده بودم و با روحیه حساس من جور درنمی آمد."
 
کن راسلاو در سالسال‌های هایآخر اخیرعمرش به بازی در فیلم هافیلم‌ها و سریال[[مجموعه هایتلویزیونی|سریال‌های تلویزیونی]] پرداخت. وی در سال ۲۰۰۶ به نحو غیرمنتظره ایغیرمنتظره‌ای در [[برنامه تلویزیونی بیگ برادر|برنامهٔ تلویزیونی بیگ برادر]] (بخش سلیبرتیافراد هامشهور) ظاهر شد اما بعدپس از مدتی در پی اختلافش با ''[[جید گودیز]]'' ({{انگلیسی|Jade Goodys)}} و مادرش ''جکی'' از ادامهادامهٔ بازی در این مجموعه انصراف داد. وی پس از خروج از مجموعه در گفتگوگفت‌وگو با رسانه هارسانه‌ها اعلام کرد: "می دانستم«می‌دانستم که در این برنامه با رفتارهای غافلگیر کننده ایغافلگیرکننده‌ای مواجه خواهم بود اما این رفتارها از نوعی نبود که من تجربه کرده بودم و با روحیهروحیهٔ حساس من جور درنمی آمددرنمی‌آمد."»<ref>{{پک|جاهد|۱۳۹۰|ک=درگذشت «کن راسل»|ص=}}</ref>
 
== فیلمشناخت ==
 
{| class="wikitable"
|-
سطر ۱۲۷ ⟵ ۹۹:
|-
|
|"«شیاطین"»
|الیور رید
|
سطر ۱۳۷ ⟵ ۱۰۹:
|-
|
|"«آواز تابستان"»
|
|
|-
|
|"«خانه روسی" »
|[[شون کانری]] و [[میشل فایفر]]
|
|-
|۱۹۶۳
|"«لباس فرانسوی" »
|
|
|-
|۱۹۶۹
|"«زنان عاشق"»
|[[الیور رید]] و [[گلندا جکسون]] و [[جنی لیندن]]
|
|-
|۱۹۷۰
|"«عشاق موسیقی"»
|
|
|-
|۱۹۷۴
|"«مالر"»
|
|
|-
|۱۹۷۵
|"«تامی"»
|
|
|-
|۱۹۷۵
|"«لیستومونیا"»
|
|
|-
|۱۹۸۸
|"«آخرین رقص سالومه"»
|
|
|-
|۱۹۸۸
|"«آشیانه کرم سفید"»
|
|
|-
|۱۹۸۹
|"«رنگین کمان"»
|[[گلندا جکسن]]
|
|-
|۱۹۹۱
|"«فاحشه"»
|[[ترزا راسل]]
|
|-
|۲۰۰۰
|"«دهان شیر"»
|
|
|}
 
== پی‌نوشت ==
{{پانویس}}
 
== منابع ==
 
{{یادکرد وب|نام خانوادگی=جاهد |نام=پرویز |پیوند نویسنده=پرویز جاهد| عنوان=درگذشت ''«کن راسل''»؛ کارگردان جنجالی فیلم‌های جنجالی |ناشر=[[بی‌بی‌سی فارسی]]|پیوند=http://www.bbc.co.uk/persian/arts/2011/11/111128_l41_cinema_ken_russel_obituary.shtml |پیوند بایگانی=http://www.webcitation.org/63XYf1Jn0 | سال=۱۳۹۰ |ماه=دوشنبه ۷ آذر |تاریخ بایگانی=۰۷ آذر ۱۳۹۰}}
 
 
== منبع ==
{{یادکرد وب|نام خانوادگی=جاهد |نام=پرویز |پیوند نویسنده=پرویز جاهد| عنوان=درگذشت ''کن راسل''؛ کارگردان جنجالی فیلم‌های جنجالی |ناشر=[[بی‌بی‌سی فارسی]]|پیوند=http://www.bbc.co.uk/persian/arts/2011/11/111128_l41_cinema_ken_russel_obituary.shtml |پیوند بایگانی=http://www.webcitation.org/63XYf1Jn0 | سال=۱۳۹۰ |ماه=دوشنبه ۷ آذر |تاریخ بایگانی=۰۷ آذر ۱۳۹۰}}
* [http://www.screenonline.org.uk/people/id/467596/ BFI Screenonline: Russell, Ken (1927-) Biography]
* [http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Ken_Russell&oldid=462989210 Ken Russell]