دسترسی به اینترنت: تفاوت میان نسخه‌ها

 

معمول‌ترین روش خانگی برای اتصال به اینترنت، [[دسترسی با شماره‌گیری]] و [[اینترنت پهن‌باند|پهن باند]] و [[ADSL]] است. کامپیوترهای خانگی ممکن است از طریق خط تلفن با مودم، DSL یا مودم کابلی به [[شرکت خدمات اینترنتی]] (ISP) متصل شود. در یک شرکت یا دانشگاه کامپیوترها به یک [[شبکه محلی]] (LAN) در داخل سازمان وصل هستند. این شبکه را می‌توان از طریق یک خط تلفن سریع مثل T۱ یا E۱ به یک فراهم‌کننده خدمات اینترنت (ISP) وصل کرد. ISPها به ISPهای بزرگ‌تر وصل می‌شوند و ISPهای بزرگ‌تر یک [[ستون فقرات (شبکه)|ستون فقراتِ]] (Backbones) [[فیبر نوری]] را برای یک کشور یا ناحیه برقرار می‌کنند. ستون‌های فقرات در سراسر دنیا از طریق [[کابل نوری]]، کابل زیر دریا یا ماهواره به هم متصل هستند.