میخائیل هفتم: تفاوت میان نسخه‌ها

رومانوس سپس وارد جنگ با [[ترکان سلجوقی]] شد اما در [[نبرد ملازگرد]] که در نزدیکی ملازگرد در ارمنستان بیزانس (ترکیه امروزی) در ۱۰۷۱ روی داد از نیروهای [[آلپ ارسلان]] شکست خورد و به اسارت آنان درآمد. پس از این اتفاق میخائیل هفتم به عنوان تنها امپراتور وقت روم شرقی قدرت را در ۲۴ اکتبر همان سال در دست گرفت.<ref name="Britannica" /> چندی بعد یکی از مزودوران نورمن به نام راسل دو بایلیو سر به شورش برداشت و تلاش نمود تا پادشاهی مستقلی را در آسیای صغیر به‌وجود آورد. امپراتوری بیزانس برای سرکوب این شورش از ترک‌ها یاری خواست و بدین ترتیب، کار ترکان برای فتح آسیای صغیر و بنیان‌گذاری سلطان‌نشین روم را تسهیل نمود.<ref name="Britannica" />

 

 

میخائیل هفتم در ۳۱ مارس ۱۰۷۸ از قدرت کناره‌گیری کرده و به کسوت یک راهب درآمد.<ref name="Britannica" /> او سپس به اسقف‌اعظمی [[افسس]] رسید و در حدود ۱۰۹۰ در قسطنطنیه درگذشت.<ref name="ویکی" />