ادوارد وست‌مینستر: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲۷:
== زندگینامه ==
=== سال‌های آغازین ===
ادوارد در [[کاخ وست‌مینستر]] در لندن در ۱۴۵۳ زاده شد. او تنها پسر هنری ششم از معشوقه‌اش مارگارت آنژو بود. هنری در این زمان با ریچارد پلانتژنت، دوک سوم یورک و مدعی تاج و تخت انگلستان درگیر بود و با توجه به بیماری روانی هنری، پس از تولد ادوارد چنین شایع شد که او نتیجهٔ رابطهٔ مادرش با یکی از حامیان وفادارش، ادموند بوفورت، دوک اول سامرست و یا جیمز باتلر، ارل ویتشایر بوده است. با وجود این مدرک محکمی دال بر درستی این ادعا وجود ندارد.
=== جنگ بر سر تاج و تخت انگلستان ===
ادوارد در ۱۴۵۴ و در [[کاخ ویندسور]] به شاهزادگی ویلز رسید. در ۱۴۶۰ هنری ششم در نبرد نورث‌هامپتون توسط طرفداران دوک یورک اسیر و به لندن برده شد. پس از آن
پس از کشته‌شدن یورک در [[نبرد ویکفیلد]]، ارتش بزرگی که مارگارت جمع کرده بود رهسپار جنوب شد. آنها ارتش [[ریچارد نویل]]، ارل شانزدهم وارویک و یکی از حامیان اصلی دوک یورک را در دومین نبرد سنت آلبان شکست دادند. پس از نجات هنری ششم که به میدان نبرد آورده شده و پس از شکست وارویک به حال خود رها شده بود، مارگارت که ارتشی از یاغیان را هدایت می‌کرد از بازگشت به لندن سرباز زد و دستور به عقب‌نشینی داد. این ارتش چند هفتهٔ بعد در [[نبرد تاوتن]] تار و مار شد و مارگارت و ادوارد پس از دستگیری دوبارهٔ هنری ششم بار دیگر به اسکاتلند گریختند
=== تبعید در فرانسه ===
مارگارت تا سه سال شورش‌هایی را در شهرهای شمالی انگلستان ترتیب می‌داد اما در نهایت مجبور به فرار به [[فرانسه]] شد و همراه با ادوارد درآنجا، دربار در تبعید را تشکیل داد. چند سال بعد، [[لوئی یازدهم]] در صدد آغاز جنگی علیه [[بورگوندی‌ها]]، از متحدان [[ادوارد چهارم]]، پادشاه جدید انگلستان از خاندان یورک بود و چنین اندیشید که اگر با خاندان لانکاستر متحد شود و آنان را به قدرت بازگرداند، آنها نیز در مقابل او را برای فتح بورگوندی یاری خواهند رساند. با این فکر لوئی، ادوارد وست‌مینستر جوان را پدرخواندهٔ پسرش [[شارل هشتم]] نمود و در ۱۴۷۰، ترتیب ازدواج او را با آن نویل، کوچکترین دختر ریچارد نویل که اینک با مارگارت متحد شده بود را داد.
=== نبردهای بارنت و تیوکسبری ===
وارویک به انگلستان بازگشت و توانست ادوارد چهارم را شکست دهد و یاریگر او در این کار، برادر کوچکتر ادوارد یعنی دوکِ کلارنس بود. ادوارد و دیگر برادرش دوک گلوستر به بورگوندی گریختند و وارویک بار دیگر هنری ششم را بر تخت نشاند. پس از آن در اوایل ۱۴۷۱، مارگارت همراه با پسر و عروسش به انگلستان بازگشت اما چندی نگذشت که [[نبرد بارنت]] درگرفت. در این نبرد دوک کلارنس علی‌رغم خیانت پیشین خود به برادرانش ادوارد چهارم و ریچارد، دوک گلوستر پیوست. وارویک در این نبرد از آنها شکست خورد و کشته شد. مارگارت و شاهزادهٔ بی‌تجربه‌اش ادوارد که عملاً دیگر امیدی برای در دست گرفتن قدرت نداشتند باقیماندهٔ نیروهای خود را آمادهٔ رویارویی با یورک‌ها نمودند و [[نبرد تیوکسبری]] آغاز شد، اما نتیجهٔ آن شکست و مرگ ادوارد وست‌مینستر ۱۷ ساله در ۴ مهٔ ۱۴۷۱ بود.
جسد ادوارد را در صومعهٔ تیوکسبری به خاک سپردند و بیوه‌اش آن نویل با دوک گلوستر که بعدتر در سال ۱۴۸۳ با عنوان [[ریچارد سوم انگلستان|ریچارد سوم]] بر تخت پادشاهی نشست ازدواج کرد.
در عین حال روایت دیگری نیز از مرگ ادوارد وجود دارد بدین مضمون که کمی پس از تار و مار شدن لانکاسترها در تیوکسبری، گروهی از افراد تحت فرمان دوک کلارنس، ادوارد را که سخت غمگین بود در کنار بیشه‌ای یافته و علی‌رغم التماس‌های شاهزادهٔ جوان او را فوراً گردن زدند. پل موری کندال، زندگینامه‌نویس ریچارد سوم این روایت از مرگ ادوارد وست‌مینستر را درست می‌داند.
روایت سومی نیز به نقل از منابعی تئودوری وجود دارد که می‌گوید ادوارد که از این نبرد جان سالم به در برده بود دستگیر و پیش ادوارد چهارم برده شد. پادشاه پیروز که جرج، دوک کلارنس، ریچارد، دوک گلوستر و ویلیام، لرد هیستینگز نیز در کنارش ایستاده بودند بودند از ادوارد می‌پرسد که چرا علیه او وارد جنگ شده است؟ ادوارد پاسخ می‌دهد که برای بازگرداندن میراث پدرم آمده‌ام. با این پاسخ ادوارد چهارم با دستی که دستکش آهنی در بر دارد بر صورت شاهزادهٔ جوان سیلی زده و پس از آن همراهان او ادوارد وست‌مینستر را با شمشیرهایشان می‌کُشند. الیسون ویر، تاریخ‌نگار معاصر این روایت را درست می‌داند.
== منابع ==
| |||