دوره نخست میانی مصر: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
WikitanvirBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز r2.7.1) (ربات افزودن: de:Erste Zwischenzeit (Ägypten)
ماني (بحث | مشارکت‌ها)
اگر موافقید
خط ۱:
'''دوره نخست میانی''' دوره‌ای از تاریخ [[مصر باستان]] است که از تاریخ تقریبی ۲۲۱۶ پیش از میلاد مسیح آغاز شد و تا ۲۱۳۷ پیش از میلاد ادامه پیدا کرد. این دوره که «دوران شوم» نیز خوانده می‌شود در برگیرنده دودمان‌های [[دودمان‌های هفتم و هشتم مصر|هفتم]] تا بخشی از دودمان [[دودمان یازدهم مصر|یازدهم]] است.
 
مشخصه اصلی این دوره کم شدن قدرت دولت مرکزی و بیرون رفتن [[فرعون]] از صحنه سیاسی کشور است. این هنگامی است که [[نومارکخره‌سالار]]‌ها - فرمانداران [[نومخره (مصر)|نومخُره]]‌های محلی - نیرو گرفتند و برای به دست آوردن قدرت بیشتر به جنگ پرداختند. ریشه این قدرت گرفتن را شاید بتوان در پادشاهی طولانی فرعون [[پپی دوم]] - که نزدیک به ۹۴ سال فرمانروایی کرد - و ناتوانی او در کنترل زیردستانش به دلیل کهولت سن پیدا کرد.<ref>{{یادکرد
| نویسنده = Sir Alan Gardiner (۱۹۶۱)
| ناشر = Oxford: Oxford University Press
خط ۱۸:
اغلب تاریخ‌شناسان سقوط [[پادشاهی کهن مصر|پادشاهی کهن]] را آغازگر دوره‌ای از آشوب و ناآرامی در کشور می‌دانند. اینکه چرا پادشاهی کهن - که دوره‌ای بسیار درخشان در تاریخ مصر بود - سقوط کرد به عوامل گوناگونی از جمله دوران طولانی حکومت پپی دوم از [[دودمان ششم مصر|دودمان ششم]]، رشد اشرافی‌گری، و نیز کم‌شدن بارش و به دنبال آن خشکسالی شدید در پایان آن دوره بر می‌گردد.
 
رشد اشرافی‌گری و قدرت گرفتن نومارک‌هاخره‌سالارها در پایان پادشاهی کهن باعث آن شد که این استانداران پشتیبانی خود از حکومت را قطع کنند و سر به نافرمانی بگذارند. در آن هنگام فرمانروایی نومارک‌هاخره‌سالارها ارثی شده بود و خانواده‌ها در نسل‌های پشت هم این مناصب را حفظ می‌کردند.<ref>{{یادکرد
| نویسنده = James Henry Breasted (۱۹۲۳)
| ناشر = New York: Charles Scribner’s Sons
| کتاب = A History of the Ancient Egyptians
| صفحه = ۱۱۷-۱۱۸
}}</ref> آن‌ها برای خود [[مصطبه]]‌هایی می‌ساختند که گاه از آرامگاه خود فرعون نیز اشرافی‌تر بودند. چنین وضعیتی ناخواسته باعث درگرفتن جنگ میان نوم‌هایخُره‌های همسایه شد که گاه به رقابت‌های بسیار خونین تبدیل می‌شدند. این‌ها همه باعث اتلاف ثروت کشور و نارضایتی همگانی شدند.
 
دلیل دیگری که می‌توان برای سقوط پادشاهی کهن ذکر کرد پدید آمدن خشکسالی سخت به دلیل [[تغییر اقلیم|دگرگونی آب و هوایی]] و در پی آن [[قحطی]] در سراسر مصر بود. این خشکسالی شدید به نام [[خشکسالی بزرگ سده ۲۲ پیش از میلاد]] شناخته می‌شود.<ref>{{یادکرد