سنگ‌نوشته‌های پی‌بنای کاخ آپادانای تخت جمشید: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۲۹:
از میان این جعبه‌ها و گنجینه‌های داخل آنها، دو عدد در طول ایام به تاراج رفته‌است. و جای خالی یکی از آنها در گوشه شمال غربی [[کاخ آپادانای تخت‌جمشید|آپادانا]]، در دل سنگ کوه آشکار مانده بود. [[فردریک کرفتر]] در سال ۱۳۱۳ خ به بررسی این جای خالی پرداخت و نتیجه گرفت که باید در سه گوشه دیگر تالار نیز نمونه آن یافت شود. پس از کنده‌کاری و حفاری در گوشه شمال‌شرقی و جنوب شرقی، جعبه‌ها و گنجینه‌های درون آنها را یافتند و به [[تهران]] فرستادند. هم اینک یک جفت از کتیبه‌ها در [[موزه ملی ایران]] نگهداری می‌شود.
 
{{-}}
== خطوط و ترجمه ==
روی هر یک از این چهار لوحه، متنی به سه زبان پارسی باستان (۱۰ سطر)، عیلامی (۷ سطر) و بابلی (۸ سطر) به [[خط میخی]] یک متن مشترک حک شده‌است. [[ترجمه]] این متن چنین است:{{بر}}{{نقل قول|[[داریوش بزرگ|داریوش شاه بزرگ]]، شاه شاهان، شاه کشورها، پسر [[ویشتاسپ (هخامنشی)|ویشتاسپه]]، از تخمه [[هخامنشی]]، داریوش شاه گوید: این است کشوری که من دارم. از جایگاه [[سکاها|سکاهایی]] که آن سوی [[سغد]]ند تا برسد به [[حبشه]]، از [[هندوستان]] تا برسد به [[لودیه]]، که آن را [[اهورامزدا]]، مُهست (بزرگترین) خدایان، به من بخشیده‌است. اهورامزدا مرا و این خاندان شاهیم را بپایاد.}}
 
== منابع ==