امامزاده سید محمد (بغداد): تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
افزوده شد {{لحن}} و {{ویکی‌سازی}} (توینکل)
خط ۲۴:
 
== روایت ها ==
سید محمد پیش از پدر وفات یافت درباره او روایات زیادی نقل شده است که یکی را میآوریم: گروهی از [[بنی هاشم]] در روز وفات سیدمحمد به خانه امام [[هادی]] رفتند این گروه میگویند وقتی به خانه امام هادی رفتیم دیدیم که در صحن خانه برای امام هادی(ع) فرشی گسترده‏اند و مردم در اطراف آن حضرت نشسته‏اند در حدود یک صد و پنجاه نفر از آل ابی طالب، [[بنی عباس]] و [[قریش]] حاضر شده بودند. در این حال امام [[حسن عسکری]] وارد شد در حالیکه در مرگ برادرش سوگوار بود. امام حسن عسکری در سمت راست پدر ایستاد پس از چند لحظه امام هادی(ع) رو به فرزندش امام حسن عسکری کرد و گفت: پسرم شکر خدا را تازه کن که در وجودتو امامت را مقرر کرده امام حسن عسکری گریه کرد و گفت: «انالله و اناالیه راجعون». ما امام حسن عسگری را نمیشناختیم و پرسیدیم که این آقا زاده کیست؟ گفتند: پسر امام هادی(ع) است در آن زمان به نظر ما امام حسن عسکری بیست ساله مینمود ما از آن روز فهمیدیم که امام ما پس از حضرت هادی اوست. <ref>(منتهی الامال، چاپ قدیم یک مجلدی، جزء دوم، ص ۲۶۰.)</ref> جناب سید محمد بن علی از نظر علمای علم رجال جزو انسانهای ثقه و مورد اعتماد است و هیچ گونه قدح و ذمی ندارد. <ref>(جامع الرواه، ج ۲، ص ۱۵۸،)</ref> مردم عراق از این امامزاده خوف دارند و همواره حرمت او را حفظ میکنند. <ref>(مفاتیح الجنان، زیارت ائمه سرّ من رأی)</ref> علی بن عمر نوفلی میگوید: در خدمت امام هادی(ع) بودم که پسرش محمد از کنار ما گذشت. گفتم: فدایت شوم آیا پس از شما امام ما این آقازاده است؟ [این حدیث نشانه عظمت مقام این امامزاده نزد مردم و بزرگان است]. اما امام فرمود: پس از من امام و صاحب شمافرزندم حسن خواهد بود. <ref>(بحارالانوار، ج ۵۰، ص ۲۴۳، ح ۱۳)</ref> ناگفته نماند عظمت برخی امام‏زادگان در میان مردم آن گاه بیشتر آشکار میشود که بر آورده شدن حاجات و کراماتی از او ببینند که در این صورت اعتقاد مردم روز افزون میشود و نذورات و زیارت آنها بیشتر میشود و نسبت به حضرت ابولفضل[[عباس بن علی|ابوالفضل]](ع) و سیدمحمد(ع) بارهاکرامت و برآورده شدن حاجت اتفاق افتاده و برای منکران گرفتاری پیش آمد تا آن‏جا که حتی برخی اهل سنت و پیروان مسیحی اعتقاد پیدا کرده‏اند. در فروع کافی چنین آمده است: محمد بن یحیی از محمد بن حسین از محمد بن اسماعیل بن بزیع از خیبری از حسین بن ثویر و ابی سلمه سرّاج. حسین بن ثویر و ابی سلمه میگویند: ما از امام صادق(ع) شنیدیم که پس از هر نماز واجبی، چهار مرد و چهار زن را نفرین میکرد چهار مرد عبارتند از فلان، فلان، فلان، و [[معاویه بن ابی سفیان|معاویه]]. امام این سه نفر را هم نام میبرد و فلان زن، فلان زن، هند و ام الحکم که خواهر معاویه است.<ref>(کافی، فروع، ج ۳، ص ۳۴۲، باب التعقیب بعد الصلواه و الدعاء، ح ۱۰.)</ref> در این باب، ۲۸ حدیث ذکر شده است که برخی از این حدیثها قابل اعتماد و برخی قابل اعتماد نیست این حدیث که حدیث دهم این باب است از نظر سند قابل اعتماد نیست چون خیبری بن طحّان کوفی مورد وثوق نیست. <ref>(جامع الرواه، ج ۱، ص۲۶۶)</ref> ابوسلمه سراج هم ثقه نیست. <ref>(همان، ج ۲، ص ۳۹۰)</ref> اگر از سند حدیث چشم پوشی کنیم و تنها به متن آن توجه کنیم متن آن میرساند که بعد از نمازهای واجب نفرین کردن بر این افراد پاداش دارد ولی آیا این افراد کیستند و آیا هر کسی و در هر جایی میتوان این افراد را آشکارا نفرین کرد این از اسرار است و افشای اسرار آلمحمدآل محمد(ع) گناه بزرگی است ناگفته نماند که همان طوری که رحمت خواستن برکسی ثواب است لعن کردن هم ثواب است شما اگر شمر بن ذی الجوشن را لعن کنی ثواب دارد و اگر بر شهدای کربلا رحمت بخواهی باز هم ثواب دارد. اگر کسی خصوصی تماس حضوری بگیرد میتوان درباره متن حدیث توضیح داد.
 
== جستارهای وابسته ==