وفایی: تفاوت میان نسخه‌ها

وفایی در سال ۱۸۴۴ میلادی در شهر مهاباد به دنیا آمد. او در [[مهاباد]] از راه مکتب داری امرار معاش می‌کرد. وفایی در سن بیست سالگی به عزم [[استانبول]] از مهاباد بیرون رفت اما پس از رسیدن به نهریه و ملاقات [[شیخ عبیدالله نهری]] از ادامه سفر منصرف شده همانجا سکنی گزید و به طریقت [[نقشبندیه]] گرایش پیدا کرد. وی از مریدان [[شیخ عبیدالله نهری]] به شمار می‌آمد و اشعار بسیاری هم که در مدح او سروده‌است شاهد بر این مدعاست.او در سال ۱۹۰۲ به همراه شیخ [[محمود برزنجی]] و [[پیرەمیرد]] به سفر حج رفت و در هنگام حج درگذشت و در همانجا در خاک [[عربستان]] به خاک سپرده شد.

وفایی به زبان‌های کردی،[[کردی]]، [[فارسی]] و [[عربی]] شعر سروده و عمده اشعار وی در قالب [[غزل]] هستند. او در سرودن غزل بسیار تحت تأثیر [[نالی]]، بوده‌است و بسیاری از مفاهیم شعر وی را به کار برده‌است. اشعار وفایی را بسیاری از خوانندگان کرد در کارهای خود استفاده کرده‌اند، از این جمله می‌توان [[سید علی اصغر کردستانی]]، [[حسن زیرک]]، [[مظهر خالقی]]، [[عدنان کریم]]، [[محمد ماملی]] و [[بهجت یحیی]] را نام برد.