'''جان اونووینستون لنون''' {{به انگلیسی|John OnoWinston Lennon}} (متولد [[۹ اکتبر]] [[۱۹۴۰ (میلادی)|۱۹۴۰]] - درگذشته [[۸ دسامبر]] [[۱۹۸۰ (میلادی)|۱۹۸۰]])، [[خواننده]]، [[ترانه سرا]]، [[موسیقیدان]]، [[آهنگساز]] و [[شاعر]]، از معروف‌ترین، شناخته‌ترین و برجسته‌ترین چهره‌های دنیای [[موسیقی راک]]، در [[انگلستان]]، به دنیا آمد. او به‌عنوان یکی از اعضای موسس گروه [[بیتلز]] و یکی از اعمالی‌ترین افراد در افزایش بافت تاریخی [[موسیقی]] عامه‌پسند، در سراسر [[جهان]] شناخته شد. وی به‌همرا [[پل مک کارتنی]] یکی از موفق‌ترین مشارکت‌ها را در نوشتن ترانه در [[قرن بیستم]] انجام دادند. در سال [[۱۹۶۰۱۹۷۰ (میلادی)|۱۹۶۰]] که گروه آنها از هم پاشید، وی دربصورت یکانفرادی حرفه انفرادیاش را ادامه داد، اما باعت انتقاد و حتی تحسین‌آمیز شدن [[آلبوم]] او «جان لنون پلاستیک باند» شد. لنون در سال [[۱۹۷۵ (میلادی)|۱۹۷۵]] ارجعیت زمان را برای خانواده‌اش گذاشت و آلبوم جدیدش «فانتزی دو» را در سال ۱۹۸۰ منتشر کرد، اما سه هفته پس از انتشار این [[آلبوم]]، به ضرب [[گلوله]] به[[قتل]] رسید.
لنون که متولد و بزرگ‌شده [[لیورپول]] بود، در [[۹ اکتبر]] [[۱۹۴۰ (میلادی)|۱۹۴۰]] در شهر [[لیورپول]] [[انگلیس]]، در خانواده‌ای از [[طبقه کارگر]] به‌دنیا آمد. وی همواره می‌خواست مانند پدرش یک ملوان شود، اما پس از گوش‌سپردن به آهنگ‌های [[الویس پریسلی]] به [[موسیقی]] روی آورد. شهرت لنون با آوازه‌خوانی در گروه موسیقی [[بیتلز]] شروع شد، گروهی که وی بنیان‌گذار و درواقع مغز متفکر آن به شمار می‌رفت و با خواننده‌ی مطرحعضو دیگر گروه [[پل مک کارتنی]] ایجاد کرده بود. این گروه ۱۲ [[آلبوم]] منتشر کرد که اولین آنها «Please, Please me» در [[مارس]] [[۱۹۶۳]] به بازار آمد. پس از آن‌که آهنگ اصلی آلبوم در صدر فروش در [[بریتانیا]] و [[آمریکا]] قرار گرفت، دیگر شهرت لنون فراگیر شده بود.<ref>[http://www.radiofarda.com/content/f35_Lennon_at_70/2185334.html لنون؛ هفتاد سالگی اسطوره] رادیو فردا</ref>
در سال [[۲۰۱۰ (میلادی)|۲۰۱۰]]، فروش [[آلبوم]] انفرادی لنون، در [[ایالات متحده]] بیش از ۱۴ [[میلیون]] فروش آلبوم، به‌همراه داشت. تعداد ۲۵ [[تک‌آهنگ]] او در [[۱۰۰ اثر برتر بیلبورد]] [[ایالات متحده]] نیز نمودار بودند. لنون ماهیت سرکش و شوخ طبعی در موسیقی خود داشت. نوشتنارها، نقاشی‌ها و فیلم‌های او بر پایه مصاحبه‌های وی، او را فعال سیاسی صلح‌طلب و بحث برانگیز نشان می‌داد. وی در سال ۱۹۷۱ به شهر [[نیویورک]] نقل‌مکان کرد، جایی که منتقد [[جنگ ویتنام]] و دولت [[ریچارد نیکسون]] بود، و به [[اخراج]] و یا تبعید وی از خاک [[ایالات متحده]] حاصل شد. در حالی که آهنگ‌ها و ترانه‌های خود رابر پایه سرود «جنبش ضد جنگ» به تصویب رساند.
