جفت‌باز: تفاوت میان نسخه‌ها

[[آن‌ان‌ایآران‌ای]] (RNA) و [[دی‌ان‌ای]] (DNA)، که با پیوند هیدروژنی به هم متصل شده‏اند، اطلاق می‏شود. در مدل جفت باز واتسون و کریک برای DNA، آدنین(A) با تیمین(T) و گوانین (G) با سیتوزین(C) جفت باز تشکیل می‌دهند. در مولکول آران‌ای، تیامین توسط یوراسیل (U) جایگزین شده‌است. بوجود آمدن مدل‌های تناوبی پیوند هیدروژنی، مانند مدل‌های جفت باز وابل<ref>Wobble base pair</ref> و جفت باز هوگستین<ref>Hoogsteen base pair</ref>، بخصوص در مولکول آر‌ان‌ای، باعث پیچیدگی و کارآمدن هرچه بیشتر ساختار سوم شده‌است. لازم به ذکر است که جفت شدن مکانیسمی است که طی آن کدون‌های روی مولکول‌های mRNA در طی فرایند ترجمه در پروتئین سازی، توسط آنتی کدون‌های روی tRNA شناسایی می‌شوند. برخی از آنزیم‌های اتصال دهندهٔ دی‌ان‌ای یا آر‌ان‌ای می‌توانند الگوهای جفت باز ساز خاصی را تشکیل دهند که نشانگر مناطق خاص نظارتی از ژن است.