آنیما و آنیموس: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آنیما و آنیموس''' در مکتب [[روانشناسی تحلیلی]] [[کارل گوستاو یونگ]] به [[بخش [[ناهشیار]] یا ''خودِ'' درونیِ راستینِ هر فرد گفته می‌شود که در مقابل ''نقاب'' یا نمود برونی [[شخصیت]] قرار می‌گیرد. '''آنیما''' در ضمیر ناهشیار [[مرد]] به صورت یکی شخصیت درونی زنانه جلوه‌گر می‌شود و '''آنیموس''' در ضمیر ناهشیار [[زن]] به صورت یکی شخصیت درونی مردانه پدیدار می‌شود.

یونگ برای نگرش بیرونی شخصیت حالتی را قائل بود که آن را [[نقاب]] می‌نامید. و در کنار این نیز معتقد بود همهٔ انسان‌ها [[نگرش]] و شخصیتی درونی هم دارند که در جهت دنیای ناخودآگاه[[ناهشیار]] می باشد. یونگ برای توصیف و مشخص گردیدن جنبهٔ ناخودآگاه زنانهٔ شخصیت یک مرد از کلمهٔ ''آنیما'' استفاده می‌نمود. در مقابل کلمهٔ ''آنیموس'' هم جنبهٔ مردانهٔ شخصیت یک زن را ابراز می‌کند.

این گونه جنبه‌های ناخودآگاه شخصیت در نوع رفتارهای[[رفتار]]های زن و مرد اهمیت بسزایی دارد. که این قسمت‌ها مکمل‌هایی برای نقاب هستند.

برای نمونه یونگ مثال‌هایی می‌آورد، مانند: ستمکاری که با توجه به روا داشتن ظلم ترس‌های[[ترس‌]] های درونی و کابوس‌های[[کابوس‌]] های وحشتناک او را به ستوه اورده‌است، و یا [[روشنفکری]] که نشان می‌دهد از لحاظ روانی[[روان]]ی بسیار احساساتی[[احساس]]اتی است.