'''جمال الدین ابراهیم بن علی بن یوسف فیروزآبادی شیرازی''' یا '''ابواسحاق شیرازی''' فقیه معروف شافعی در سال ۳۹۳ هجری قمری در [[فیروزآباد]] فارس متولد شد و در همان جا به تحصیل مقدمان پرداخت. او در سال ۴۱۰ هجری قمری برای کسب علم به [[شیراز]] رفت و نزد [[ابوعبداﷲ بیضاوی]] و [[عبدالوهاب بن رامین]] فقه آموخت آنگاه به بصره شد و در خدمت [[جوزی]] قرائت حدیث کرد و در سال ۴۱۵ رهسپار بغداد گشت و نزد [[ابوالطیب طبری]] قاضی مشغول شد و مدتی مصاحب وی بود ودر مجلس او نیابت میکرد و در مدرس او سمت معیدی داشت پس از آنکه مدرسه ٔ نظامیه در [[بغداد]] بنا شد، تدریس آنجا را به ابواسحاق واگذار کردند و تا آخر عمر در آنجا به درس اشتغال داشت . او اولین مدرس رسمی مدرسه ٔنظامیه است و قبل از وی [[ابن صباغ]] بیست روز در آنجا تدریس کردهبود. از کتب اوست : '''مهذب و تنبیه در فقه''' و لمع وشرح آن در اصول و نکت در خلاف و تبصره و معونه و تلخیص و غیر آن . فیروزآبادی صاحب قاموس از اخلاف اوست. ابواسحاق در سال ۴۷۶ هجری قمری درگذشت.<ref>بزرگان نامی پارس، جلد اول، ص ۲۰۷</ref>