تجویزگرایی زبانی: تفاوت میان نسخه‌ها

هنگامی که فرهنگ و تمدن، سیستم نوشتن را توسعه می‌دهد، از لحاظ زبان‌شناسی استاندارد زبان گفتاری را تدوین می‌نماید سپس استاندارد زبان نوشتاری را برای جوامع دارای زبان مبهم تدوین می‌نماید. نداشتن یا فقدان یک مکالمه صحیح، سخنوری، گفتگو و زبان مشخص ابهام در زبان گفتاری را از بین می‌برد. تدوین قوانین گفتاری و نوشتاری یا گماردن دستور زبان در بخش های گفتاری، نگاشتن، بیان و انتخاب لغات و مانند آن بدست می آید . سواد خواندن و نوشتن، معمولا به وسیله دین و مذهب انتشار و گسترش می یافت دین مسیحی غربی، الفبای لاتین را گسترش داد. یهودیت، الفبای یهودی را بنا نهاد، اسلام الفبای عربی را گسترش دادو هندی ها، دست خط Devanagari را به وجود آوردند و در چین، لغات و کلمات نوشتاری Han زبان های نوشتاری استاندارد می باشند و از سیستم های نوشتاری ژاپنی و کره ای مشتق شده اند . از این گذشته، تدوین یک زبان تجویز شده (استاندارد) تجارت اقتصادی سیاسی در حال نشر حمایت می شود، که در کتاب ها دارای یک ارزش کمی است، بنابراین تغییرات در کاربرد زبان نوشتاری یک نوع خط اقتصادی قلمداد می شود که ممکن است آنها را از کار بیندازد، از این رو، پیشرفت نوشتاری از عادات قدیمی جلوگیری می‌نماید.

هنگامی که بسیاری از مردم پذیرفتند که برخی از انواع آموزش های تجویزی مطلوب هستند نسخه نویسی به آسانی مورد بحث قرار داده شد . بسیاری از زبان شناسان به چگونگی امر معین شده در بسیاری از راهنمای کاربرد به خصوص زمانی که نویسندگان در زبان یا زبانشناسی صلاحیت ندارند مشکوکند . برخی از کتابهای عامه پسند در باره کاربرد انگلیسی به وسیله روزنامه نگاران یا رمان نویسان نوشته شد که به طور کلی موجب بدنامی نسخه نویسی شد به وسیله به وجود آوردن خطاهای اساسی در تحلیل قواعد دستوری شد حتی وقتی ممارست به دست متخصصین شایسته (مانند کتب درسی نوشته شده توسط معلمان زبان) شرح داده شد نظر عاقلانه همیشه سلیس نیست و اشیا می توانند به طور ناشایست رواج داشته باشند .تعدادی از موضوعات بالقوه سربسته مطرح شد یکی از مهمترین موارد آن این است که نسخه نویسی به توجه به زبان بومی مخصوص یا طبقات اجتماعی بالاتر از دیگران گرایش دارد و بدین معنی که جنگیدن در مقابل گوناگونی زبانشناسی است. متعاقبا یک گویش استاندارد به طبقه بالاتر مربوط است به عنوان مثال انگلستان کبیر طرز تلفظ را پذیرفت اکنون RP وضعیت استاندارد (آوای انگلیسی) خود را از دست داده است و به وسیله استانداردهای دو تایی آمریکایی متداول و انگلیسی NRP (تلفظ غیر منطقه ای جایگزین شدهاست از انجایی که آنان بیشتر پایه ی دموکراتیک دارند هنوز استاندارد هایی دارند که از قسمت های وسیعی از تکلم انگلیسی جهانی بیرون نگه داشته شوند . گویندگان انگلیسی اسکاتلندی، انگلیسی Hiberno، استرالیایی انگلیسی، افریقایی و انگلیسی بومی ممکن است معیارتحریف شده در مقابلشان را احساس کنند .بنابراین نسخه نویی نتایج سیاسی آشکار دارد . در گذشته نسخه نویسی از روی قصد به عنوان ابزار سیاسی استفاده می شد امروزه نسخه نویسی معمولا کوشش می کند برای دوری کردن از این دام ولی این می تواند برای عمل کردن کمی دشوار باشد . دومین مشکلات نسخه نویسی این است که قوانین تجویزی سریعا مورد حفاظت قرار داده شدند و دشوار است که انها را تغییر دهیم وقتی زبان تغییر می کند، بنابراین این یک گرایشنویسی است که به صورت افراطی ان را حفاظت کنند . در اوایل قرن نوزدهم توصیه می شد که نسخه نویسی در مقابل انشعاب مصدر استفاده شود . دلیل اصلی این بود که ساختمان خصوصیات تکراری حقیقی از گوناگونی انگلیسی که به وسیله نسخه نویسان طرفداری می شد نبود . امروزه در اغلب گوناگونی های انگلیسی رایج شده است و تحریم طولانی تر از حمایت به وسیله اغلب شیوه های راهنما نیست . هرچند این قانون برای مدت طولانی مقاومت کرد، پس از توجیه به خاطر آن ناپدید شد .در این مورد نسخه نویسی می تواند به همراه تضاد با تکامل طبیعی زبان ظاهر شود، اگرچه معمولا به منظور تنظیم کردن قوانین نیست . یک مشکل اضافی، دشواری معین کردن قانونی ضوابط است با اینکه منابع موثق نسخه نویسی تقریبا ثابت است و نظرات واضحی در مورد اینکه چرا آنها یک انتخاب ویژه به وجود آوردند، از آنجایی که انتخاب ها ندرتا به صورت کاملا قراردادی هستند اغلب قراردادی را برای دیگران پدیدار می کند، برای کسانی که درک نمی کنند یا با این معیار ها موافق نیستند . قضاوت هایی که برای رفع ابهام کردن یا افزودن توانایی به زبان برای به وجود آوردن فرق های دقیق که حمایت کردنشان آسان است می طلبند . قضاوت های مبنی بر تداعی ذهنی از یک کلمه بیشتر مساله ساز هستند . سرانجام در این موضوع مشکل تعصبات مذهبی نامناسب است . هنگامی که منابع موثق شایسته متمایل به سمت اظهارات دقیق بودند اعلامیه های رسمی عمومی راجه به زبان، مستعد محکوم شدن هستند .

آثار کلاسیک مربوط به قرن هجدهم انگلستان و پیشنهاد تجربی رابرت لووس به نظر می رسد که حروف اضافه از جملات محاوره ای وابسته متروک مانده اند مطابق پیشرفت عقاید تعصب آمیز دستوری جمله نباید با یک حرف اضافه تمام شود به خاطر این دلایل برخی نویسندگان استدلال کردند که زبانشناسی تجویزی مزخرف یا بیهوده است، سموئل جانسون پیروی کردن از یک گرایش در برخی تجویزات برای مخالفت کردن با تغییرات زبان را توضیح داد. وقتی ما مردمی را می بینیم که پیر می شوند و در یک زمان مشخص یکی پس از دیگری از این قرن تا قرن دیگر می میرند به کیمیا می خندیم که به ما وعده زندگی طولانی به سوی هزاران سال را داده است و با عدالت برابر ممکن است لغت نویس مورد تمسخر قرار گیرد کسی که قادراست ایجاد کند بدون مثال از طائفه ای که کلمات و عبارات خودشان را از تغییر پذیری حفظ کردند، تصور خاهند کرد که واژه نامه اش می تواند زبان را مومیایی کند و آن را از انحراف و تباهی محفوظ نگه دارد که این تحت قدرت اوست برای تغییر ماهیت زمینی و اینکه یکبار به جهان، نادانی، بیهودگی و تظاهر را بفهماند . با این امید هرچند مکاتبی تآسیس شده بودند برای محافظت کردن از مسیر های زبانیشان برای حفظ زود گذر آن و راندن مزاحمان، ولی مراقبت و فعالیت هایشان تاکنون بیهوده بوده است . صداها برای حفظ قانونیشان بسیار لطیف و ظریف هستند . مطابق با زنجیر کردن هجاها و پیچاندن ضربه با متعهدین مغرور و بی میل نسبت به سنجیدن خواسته شان به وسیله تواناییشان برابرند . زبان فرانسوی تحت بازرسی فرهنگستان به طور آشکار تغییر کرد . پلکان آملوت ترجمه پدر پاول به وسیله لی کو یاره آن پویس مشاهده شد و ایتالیایی ها این نوع طرز بیان از نویسنده کنونی که قابل درک نیست را حمایت نکردند و نسبت به بوکیس و مچپاول یا کارو متفاوت است .