سید محمد مشکات: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سید محمد مشکوة''' (تولد ۱۲۷۹ خورشیدی، بیرجند تا ۱۸ مهر ماه ۱۳۵۹ خورشیدی) استاد [[دانشگاه تهران]]، نسخه شناس و کتابشناسی ایرانی بود. انجمن آثار و مفاخر فرهنگی به پاس سال‌ها خدمات علمی و فرهنگی وی، طی مراسم بزرگداشتی که در ۱۸ مرداد ماه ۱۳۸۹ هـ. ش برای وی برگزار کرد وی را به عنوان یکی از مفاخر ایران‌زمین معرفی کرد.

وی در [[بیرجند]] زاده شد. آموزش‌های نخستین خود خود را در مکتبخانه‌های [[بیرجند]] انجام داد. مدتی نیز به کسب و تجارت مشغول شد. در ضمن کار، به آموختن زبان فرانسه پرداخت. در ۱۲۹۳ خورشیدی به مدرسه «علمیه معصومه بیرجند» رفت و [[صرف و نحو]]، منطق، معانی و بیان و مقدمات فقه و اصول را آموخت. در ۱۲۹۶ خورشیدی راهی مشهد شد و در حوزه علمیه مشهد نزد [[ادیب نیشابوری]] درس خواند.

در ۱۳۱۱ هـ. ش به دعوت [[وزارت معارف]] وقت، به آموزش فلسفه در [[مدرسه سپهسالار]] پرداخت و در آنجا [[شرح منظومه حکمت]] [[حاج ملا هادی سبزواری]]، [[شرح اشارات و تنبیهات]] [[ابن سینا]] و بخش الهیات [[شفا]] [[ابن‌سینا]] را آموزش می‌داد. در ۱۳۱۵ هـ. ش از [[دانشگاه تهران]] در رشته زبان و ادبیات فارسی درجه دکتری گرفت. در ۱۳۱۶ هـ. ش نشان درجه دوم علمی را اخذ کرد. مشکوة در ۱۳۲۹ هـ. ش به درجه استادی دانشگاه تهران نائل آمد. او در زمینه نسخه شناسی و کتابشناسی تبحر بسیار داشت. اهل شعر بود و بسیاری از اشعارش به چاپ رسیده‌است. او عضو انجمن ادبی ایران بود. از کارهای بسیار ارزشمند استاد مشکوة اهدا کتابخانه شخصی‌اش مشتمل بر ۱۳۲۱ عنوان نسخه خطی در ۱۳۲۸ هـ. ش به دانشگاه تهران است که با این کار نامش در زمره بنیانگذاران کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران ثبت شد. استاد مشکوة در ۱۸ مهر ماه ۱۳۵۹ هـ. ش در لندن درگذشت، پیکرش به ایران انتقال یافت و در شهر قم در کنار قبر حضرت معصومه (ع) به خاک سپرده شد.

* «[[دانشنامه علایی]]» [[ابن سینا]]، (با همکاری [[محمد معین]])،

* «درةالتاج لغرةالدباج» [[قطب‌الدین شیرازی]]

[[رده:ادیبانمقاله‌نویسان اهل ایران]]