علی بهزادی: تفاوت میان نسخه‌ها

مجله در سال ۱۳۵۳ توقیف شد. علی بهزادی در کتابش,کتابش، توقیف مجله را به دستور شخص محمدرضا شاه نسبت می‌دهد. وی می‌گوید: روزی در بار عام شاهنشاهی,شاهنشاهی، محمدرضا شاه پس از بازدید از جایگاه خبرنگاران,خبرنگاران، رو به وزیر اطلاعات کرده و می‌گوید: «ما چقدر روزنامه نگار داریم!». فردای آنروز ۳۰ روزنامه و مجله به صورت فله‌ای تعطیل می‌شوند که مجله سپید و سیاه هم یکی از آنان بود. وی پس از انقلاب چاپ مجله را از سر گرفت,گرفت، اما پس از مدتی دوباره به دلایل سیاسی توقیف شد.

علی بهزادی در اواخر عمر خاطرات خود را در سه مجلد به نام شبه خاطرات منتشر کرد. او در هر فصل از این مجموعه کتاب,کتاب، خاطرات خود را از یکی از شخصیتهای دوران پهلوی دوم بر روی کاغذ ثبت می‌کرده‌است. علی بهزادی در کتاب می‌نویسد که اسماعیل جمشیدی روزی به وی مراجعه کرده و از وی می‌خواهد که چند صفحه‌ای در مورد مترجم فقید [[ذبیح الله منصوری]] مطلب بنویسد. خاطرات وی به همراه مطالب دیگر پس از مدتی در کتابی به نام "[[دیدار با ذبیح الله منصوری]]" به باز عرضه می شود. پس از چاپ آن کتاب,کتاب، علی بهزادی تصمیم به مکتوب کردن تمام خاطراتش از دوران سردبیری مجله سپید و سیاه می زند. ابتدا قرار بر چاپ یک جلد از خاطرات بود,بود، اما با استقبال خوانندگان,خوانندگان، بهزادی دو جلد دیگر هم منتشر کرد.