مراجع ثلاث: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Sobhan2012 (بحث | مشارکتها) |
Sobhan2012 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲:
'''مراجع ثلاث ''' یا '''آیات ثلاث ''' یا '''ارکان ثلاثه ''' عنوانی است که در جنبش مشروطه ایران به [[آخوند خراسانی|محمد کاظم خراسانی]]، میرزا حسین خلیلی تهرانى و [[عبدالله لاهیجی |عبدالله مازندرانی]] اطلاق می شود. این سه [[مرجع تقلید]] از حامیان و رهبران نهضت مشروطه در ایران به حساب می آیند.<ref>عبدالرحيم اباذری، تبارنامه حوزه و روحانيت از صدر اسلام تا پهلوی اول، قسمت سی و نهم، روزنامه جمهوری اسلامی،12 /10/1389 </ref>
میرزا حسین خلیلی تهرانى، از شاگردان شیخ [[مرتضی انصاری]] و [[صاحب جواهر]] بود. بعد از [[میرزای شیرازی]]،در نود سالگى، زعامت شيعه را عهده دار گرديد و با ورود در مسائل سياسى و اجتماعى، رونق و شكوه فراوانى به مرجعيت داد. <ref>مجله (ياد) شماره 144/26.</ref>وی به همراه آخوند خراسانی در ماجرای عزل (استعفای) اتابک اعظم (عین الدوله) نقش موثری داشته اند<ref>محمود حکیمی تاریخ معاصر ایران در دوره قاجار 1388 ص 446</ref>آخوند خراسانی صاحب کفایه الاصول را می توان رهبر نهضت مشروطه خواهی ایران دانست. <ref>علمای مجاهد، محمدحسن رجبی، مركز اسناد انقلاب اسلامی ايران</ref>وی به همراه عبدالله مازندرانی در مشروطه دوم با صدور بیانیه های فراوان در جهت به انحراف کشیده نشدن مشروطه در ایران تلاش کردند. <ref>[[موسی نجفی]]، حوزه نجف و فلسفه تجدد در ایران، 1387 ص 185</ref>
[[File:Mohamad Kazem kh.JPG|thumb|تندیس آخوندخراسانی در [[خانه مشروطه (اصفهان)]]]]
== اخراج موسیو نوز ==
در ماجرای ستمهای مستشاران بلژيكی كه موجب خدشهدار شدن استقلال اقتصادی و فرهنگی شده بود، آخوند خراسانى، میرزا حسین خلیلی تهرانى و ملا عبداللّه مازندرانى در 8 ربیع 1323 نامهای به [[سید عبدالله بهبهانی]] در [[تهران]] نوشتند و از وی و مردم ايران خواستند تا موسیو نوژ ([[ژوزف نوز]]) بلژيكی را از كشور بيرون كنند و خلافكاری های دولتمردان را به اطلاع شاه و مسئولين برسانند.<ref>آفتاب نيمه شب، محمدرضا سماك، ص 59 و 60.</ref>
|