درهم‌تنیدگی کوانتومی: تفاوت میان نسخه‌ها

با این حال نه تنها واژه درهم تنیدگی توسط این سه ساخته و پیشنهاد نشده بود بلکه ایشان خواص ویژه این وضعیت را نیز تعمیم نداده بودند. پس از انتشار مقاله EPR، [[اروین شرودینگر]] در نامه ای که برای [[اینشتین]] می نویسد از واژه درهمتنیدگی برای توصیف بستگی دو ذره که موقتا با یکدیگر در اندرکنش بوده و سپس جدا شده اند استفاده کرد. [[شرودینگر]] اهمیت EPR را در آن میدید که انحراف مکانیک کوانتومی از موازین ذهن کلاسیک نشان می داد. وی همچون اینشتین با مفهوم درهم تنیدگی مخالف بود چرا که آشکارا [[نظریه نسبیت]] را که در آن [[سرعت نور،نور]]، بیشینه سرعت انتقال اطلاعات بود را به چالش می کشید. اینشتین بعدها درهم تنیدگی را تاثیر از فاصله شبح وار نامید و به این ترتیب آن را به سخره گرفت.

مقاله EPR چنان برای فیزیکدانان جذاب بود که موجب بحثی دامنه دار درباره اصول مکانیک کوانتومی شد، تاثیری که درتا به حال کمتر دیده شده است. با این حال برخلاف جدابیتجذابیت EPR، نقطه ضعف استدلال آن تا سال 1346 (1964 میلادی) آشکار نشد. در آن سال [[جان استوارت بل]] اثبات کرد که یکی از فرضیات کلیدی موجود در EPR، یعنی [[اصل جایگزیدگی،جایگزیدگی]]، با نظریه کوانتوم در تضاد بوده است.