'''آسکران''' یا '''عسکران''' در ۱۷ کیلومتری شمال شرق [[خانکندیخان کندی]] و در کنار جادة [[شوشه]] [[یولاخ]] – [[لاچین]] – [[نخجوان]]، ساحل چپ رود [[قارقار]] و در دامنة شمال شرقی سلسله کوههای [[قرهباغ]] قرار دارد. قلعه عسکران نیز در ساحل رست و چپ رود قارقار وقع و از سنگ رودخانه ساخته شده است. قلعه ساحل راست دارای برج و دیوارهای دولایه است. ضخامت دیوار ۲ تا ۳ متر است. اردوی ارتش [[روسیه]] در جنگ اول [[ایران]] و روس در نزدیک قلعه بود. مذاکرات صلح میان دو کشور نیز در این قلعه انجام شد. شهرستان عسکران در ۱۹۳۰ تشکیل شده و تا ۱۹۷۸ '''استپاناکرت''' نامیده میشد. ۹۲۰ کیلومترمربع وسعت دارد. یک قصبه کارگری و ۵ روستا دارد. اساساً کوهستانی و در طرف غرب سلسلة قرهباغ کشیده شده است. کوههای بلند آن [[قیزقالا]] (۲۸۴۳متر) و [[قیرخ قیز]] (۲۸۲۷متر) است. اقلیمش بیشتر گرم ملایم و در کوهها سرد است. میانگین دمای ماهانه در ژانویه -۱ تا ۱ درجه و در ژوئیه ۲۲ تا ۲۴ درجه است. بارندگی سالانه ۵۰۰ تا ۷۰۰ میلیمتر است. رودهایش به حوزههای [[کور]] و [[ارس]] میریزند. رودخانه مهم آن قارقار است. خاکش قهوهای چمنزاری است. ۴۰٪ اراضی شهرستان را جنگل ([[بلوط]]، [[پسته]] و ...) پوشانده است. در کوههای بلند چمنزارهای آلپی وجود دارد. از حیوانات آن میتوان [[خرس]]، [[گربه]] جنگلی، [[گرگ]]، [[روباه]]، [[کبک]] و [[کبوتر]] را نام برد. به طور متوسط در هر کیلومتر مربع ۲۱ نفر ساکن هستند. ۹۶٪ اهالی روستایی هستند. مراکز مهم جمعیتی آن [[باللیجا]]، [[نوراگوغ]]، [[خرامورت]]؛ [[داش بولاق]]، [[چاناقچی]] و [[خانآباد]] است. از اراضی این شهرستان، راههای شوسه یولاخ – لاچین- نخجوان، فضولی - آغدره و یولاخ - خانکندی میگذرند. رقصی نیز به نام [[رقص عسکرانی]] در دستگاه ۸-۶ رقص آذربایجانی وجود دارد که جوانان عسکران در عروسی آن را به صورت تک، دوتایی و جمع اجرا میکنند.
