ادبیات پشتو: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Artacoana (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Artacoana (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱:
ادبیات زبان [[پشتو]] از دیرباز بیشتر شفاهی بوده{{مدرک}} و سبک‌های رایج در آن در زمینه‌های [[قصیده]]، [[خوابنامه]]، [[الفنامه]]، [[ساقی‌نامه]]، [[رباعی]]، [[مثنوی]]، [[غزل]]، [[مناجات]]، [[حمد]]، [[نعت]] و [[افسانه]] بوده است.{{مدرک}}
 
در زمینه نوشتاری ادب پشتو تقریباً همه به صورت شعر بوده{{مدرک}} و از زمان شاعر جنگاور، [[خوشحال‌خان ختک]] (1613-1694)[http://www.culturalprofiles.org.uk/afghanistan/Directories/Afghanistan_Cultural_Profile/-770.html] آغاز شده و با آثار [[رحمان‌بابا]] ادامه یافته است.{{مدرک}}
 
سبک‌های مهم ادبیات نوشتاری پشتو به هفت سبک بخش می‌گردد{{مدرک}}:
*سبک روشانیان
*سبک اخوان درویزه
*سبک خوشال بابا
*سبک عبدالرحمان بابا
*سبک عبدالحميد بابا
*سبک پیرمحمد کاکر
*سبک حمزه بابا
 
==آثار ادبی زبان پشتو==
آثار ادبی پيش از اسلام اين زبان بدست نيامده ولی بعد از قرن اول هجرى اشعار و منظوماتى موجود است كه بر حيات ادبى اين زبان در اوائل اسلام دلالت میكند. كتاب [[پته خزانه]] (گنجینهٔ پنهان) كه بسال ۱۱۴۲ ه‍ . ق. ۱۷۲۹ م. در [[قندهار]] نوشته شده باستناد كتاب‌های قدیمی پشتو برخى از منظومات و اشعار پشتو را كه به قرن دوم هجرى تعلق دارد نقل كرده‌است. در طی قرون متمادی پشتو تنها در گفتار بکار می‌رفته و آثار ادبی به این زبان بسیار اندک بوده است. تنها از سی چهل سال پیش بود که دولت افغانستان پشتو را [[زبان رسمی]] کشور قرار داد و از آن پس روزنامه، کتاب و آثار ادبی به این زبان پدید آمد و تدریس آن در آموزشگاه‌ها معمول شد.