لوکیوس کورنلیوس سولا: تفاوت میان نسخه‌ها

'''لوسیوس کورنلیوس سولا فلیکس''' (۱۳۸ پیش از میلاد تا ۷۸ پیش از میلاد)، که اغلب با نام '''سولا''' شناخته می‌شود، یک [[ارتشبد]] و سیاستمدار [[روم باستان|رومی]] بود. او از معدود کسانی بود که دو بار در [[کنسول روم]] حضور داشت و [[خودکامه رومی|خودکامه روم]] گشت. از او به عنوان یکی از مهم‌ترین شخصیت‌های تاریخی روم نام می‌برند. در کتاب ''سولا'' اثر [[پلوتارک]]، او در حد [[لیساندر]]، ارتشبد و نقشه‌ریز [[اسپارت|اسپارتایی]]ایی،، معرفی شده.

خودکامگی سولا در پی نقطه عطفی در جدال‌های میان [[اوپتیمات|اوپتیمات‌ها]]‌ها و [[پوپولار|پوپولارها]]ها شکل گرفت. اپتیمات‌ها خواهان حفظ نظام [[اشراف‌سالاری]] به شکل سنا بودند در حالی که پوپولارها هواداری [[پوپولیسم]] متجلی در خودکامگانی چون [[ژولیوس سزار]] را می‌کردند. سولا ارتشبدی نابغه، پراستعداد، و بلندپرواز بود که تاکنون هیچ نبردی را واگذار نکرده بود؛ او تنها کسی بود که به هر دو شهر [[آتن]] و [[رم]] حمله کرده بود و آن‌ها را به اشغال درآورده بود. رقیب او، [[گنائوس پاپیریوس کاربو]]، سولا به شکل روباهی مکار توصیف کرد که شهامتی همچون شیر دارد. این ترکیب بعدها از سوی [[نیکولو ماکیاولی]] معیارهای الگو برای یک فرمانروا عنوان شدند.<ref>شهریار، فصل هجدهم XVIII</ref>

سولا ارتش خود را دو بار در خیابان‌های رم به رژه برد و پس از دومین بار لقب خودکامه روم را گرفت، لقبی که تا یک سده پیش از آن و پس از [[دومین جنگ پونیک]] به کار نرفته بود. او از قدرت خود برای انجام یک سری اصلاحات در قانون اساسی روم بهره گرفت تا تعادل قدرت میان [[سنای روم|سنا]] و [[تریبون|تریبون‌ها]]‌ها را برقرار کند. او پس از این کار روم را با تصمیم خود مبنی بر کناره‌گیری از خودکامگی شگفت‌زده کرد. سولا پس از گذراندن دومین سمت کنسولی، خود را بازنشسته کرد و به زندگی خصوصی خزید.

* {{یادکرد کتاب | سال=۲۰۰۵ | شابک=۹۷۸-۰-۴۱۵-۳۳۶۶۰-۴ | عنوان=Sulla: The Last Republican | ناشر=Routledge | نام=Arthur | نام خانوادگی=Keaveney|زبان =en }}

{{Commonscatویکی‌انبار-رده|Sulla}}