[[پرونده:LakshadweepIsland.jpg|انگشتی|یکی از جزیرههای غیر مسکونی لاکشادویپ]]
'''لاکشادویپلک شادویپ''' (به [[زبان مالایالم|مالالایم]]: ലക്ഷദ്വീപ് Lakṣadvīp، به [[زبان دیوهی|دیوهی]]: ލަކްޝަދީބ) که درگذشته با نامهای لاکادیو،لکادیو، مینیکوی و جزایر امیندیوی شناخته میشد، مجموعهای از جزیرهها در [[دریای لاکادیو]] در فاصلهٔ ۲۲۰ تا ۴۴۰ کیلومتری از سواحل جنوب غربی ایالت [[کرالا|کرالای]] [[هندوستان]] است. ۱۰ جزیره از این جزایر مسکونی هستند و جمعیتی درحدود ۶۴٬۴۲۹ نفر دارند.
این جزایر که در اصل بخش بالایی رشتهکوهی زیردریایی (رشتهکوه چاگوس-لاکادیولکادیو) در [[اقیانوس هند]] هستند، شمالیترین جزیرههای مجمعالجزایر لاکشادویپ-[[مالدیو]]-[[چاگوس]] را تشکیل میدهند.
لاکشادویپ شامل ۳۲ کیلومتر مربع خشکی، ۴٬۲۰۰ کیلومتر مربع مرداب، ۲۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع آبهای منطقهای و ۴۰۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع منطقهٔ اقتصادی است.
== واژهشناسی ==
لاکشادویپلکشادویپ از لاکشادویپالکشادویپا گرفته شدهاست که در زبان [[سانسکریت]] "لک "به معنای یکصدهزار (लक्षं لاکشا) جزیره (द्वीप دویپا) میباشد. این منطقه کوچکترین و کمجمعیترین بخش از هندوستان است.
== جغرافیا ==
لاکشادویپلکشادویپ مجمعالجزایری است متشکل از دوازده [[آتول]]، سه [[آبسنگ]] و پنج ساحل زیر آبی و در مجموع حدوداً ۳۹ جزیرهٔ بزرگ و کوچک دارد. آبسنگهای لاکشادویپ در اصل همان آتول هستند هرچند بیشتر قسمتهایشان در زیر آب فرورفته و تنها جزیرهٔ ماسهای کوچک و بیگیاهی از آنان در بالاتر از خط آب قرار گرفتهاست. سواحل زیر آبی نیز آتولهای فرورفته در آب هستند. تقریباً تمامی آتولها در جهت شمالشرقی-جنوبغربی قرار دارند و جزیرهها در لبهٔ شرقی و آبسنگی تقریباً زیر دریایی در لبهٔ غربی آن واقع شده و مردابی نیز در میان آنها محصور است. لاکشادویپ همچنین دارای ۱۰ جزیره مسکونی، ۱۷ جزیره غیر مسکونی، ۴ جزیرک تازهشکلگرفته و ۵ آبسنگ زیردریایی میباشد.
جزیرههای کاراواتی (پایتخت لاکشادویپ با نام [[کاراواتی]] نیز در این جزیره قرار دارد)، آگاتی، مینیکوی و امینی از مهمترین جزایر لاکشادویپلکشادویپ هستند. جمعیت کل این منطقه در سرشماری سال ۲۰۱۱ برابر با ۶۴٬۴۲۹ نفر بودهاست.