ادوارد سوم: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز r2.7.2+) (ربات: اصلاح th:พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 3 แห่งอังกฤษ |
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۰) +مرتب+تمیز(۲.۰): + رده:حکمرانان کودک در قرون وسطی |
||
خط ۲۰:
| پدر =ادوارد دوم
| مادر =ایزابلای فرانسوی
| فرزندان =[[ادوارد، شاهزاده سیاه|ادوارد، شاهزاده ولز]] (شاهزاده سیاه)<br
لیونل آنتورپ، دوک اول کلارنس<br
لیدی ایزابلا<br
لیدی جوان<br
جان گانت، دوک اول لانکاستر<br
ادموند لانگلی، دوک اول یورک<br
مری والتهام، دوشس بریتانی<br
تامس وودستاک، دوک اول گلاستر<br
مارگارت ویندسور، کنتس پمبروک
| دین =
خط ۴۳:
== جنگ با فرانسه ==
ادوارد سوم نمیتوانست خطر [[فرانسه]] را نادیده بگیرد. آنها متحد اسکاتلند بودند و به آن یاری میرساندند. [[فیلیپ ششم]] به دیوید دوم در خاک کشورش پناه داده بود و از حملهٔ اسکاتها به شمال انگلستان حمایت میکرد. به علاوه نیروهای فرانسوی چندین دهکدهٔ ساحلی انگلیسی را مورد حمله قرار داده بودند و بیم تهاجمی گستردهتر میرفت. همچنین متصرفات انگلستان در خاک فرانسه به دنبال تصرف دوکنشین [[ناحیه آکیتن|آکیتن]] <ref>Aquitaine</ref> توسط فیلیپ ششم در ۱۳۳۷ مورد تهدید قرار گرفته بود.
[[پرونده:Edward III Aquitaine 3860mg.jpg|
از آنجا که ایزابلا، مادر ادوارد سوم، دختر [[فیلیپ چهارم]] بود، ادوارد سوم خود را تنها وارث مذکر زنده و قانونی پدربزرگ خود نامید و مدعی تاج و تخت فرانسه شد. اما فرانسویان با رد این ادعا، فیلیپ ششم را وارث حقیقی تاج و تخت فرانسه دانسته و از او به عنوان نخستین پادشاه [[دودمان والوا]] <ref>House of Valois</ref> حمایت کردند. این اختلاف موجب درگیری بین دو خاندان سلطنتی [[دودمان والوا|والوای]] فرانسوی و [[پلانتاژنت]] <ref>House of Plantagenet</ref> انگلیسی شد و [[جنگ صدساله]] آغاز گردید.
در آغاز نبرد برتری با فرانسویان بود اما ادوارد سوم موفق شد در نبرد اسلایز <ref>Battle of Sluys</ref> ([[۱۳۴۰ (میلادی)|۱۳۴۰]])، ناوگان فرانسویان را در هم شکسته و خطر تهاجم آنان به انگلستان را از بین ببرد. با این وجود به دلیل هزینهٔ سنگینی که این نبردها بر خزانهٔ انگلستان وارد ساخته بود ادوارد مجبور به بازگشت به کشورش شد. اما او بار دیگر در [[۱۳۴۶ (میلادی)|۱۳۴۶]] تصمیم گرفت تا حملهای گسترده را به فرانسه آغاز کند.
ادوارد سوم به سمت [[نورماندی]] حرکت کرد و با بهرهجویی از عدم آمادگی [[نورمان|نورمانها]]
در [[۱۳۴۸ (میلادی)|۱۳۴۸]] [[مرگ سیاه]] در اروپا همهگیر شد و در حدود یک سوم و یا بیشتر از مردم انگلستان بر اثر ابتلا به [[طاعون]] مردند. این میزان بالای مرگ و میر سبب شد تا لشکرکشیها برای مدتی متوقف شود.
خط ۵۵:
== سالهای پایانی و مرگ ==
[[پرونده:Edward III Black Prince 14thc.jpg|
برخلاف سالهای نخستین فرمانروایی ادوارد سوم که با پرکاری و موفقیت همراه بود، سالهای پایانی حکومت او با سکون، شکستهای نظامی و دعواهای سیاسی همراه شده بود. رسیدگی به امور روزانهٔ کشور در مقایسه با لشکرکشیهای نظامی از جذابیت کمتری برای ادوارد سوم برخوردار بود و او در طول دههٔ ۱۳۶۰ بیشتر به کمک زیردستانش برای ادارهٔ امور وابسته بود. همچنین درگذشت قابل اعتمادترین مردان پادشاه بر مشکلات ادوارد سوم میافزود زیرا بدین ترتیب بر تعداد درباریان جوانی که با شاهزادگان تعامل بیشتری داشتند تا با پادشاه افزوده میشد.
خط ۸۶:
|بازیابی = ۳ مارچ ۲۰۱۰
}}</small>
{{
{{فرمانروایان انگلستان}}
[[رده:پادشاهان پیرو کلیسای کاتولیک روم]]
[[رده:حکمرانان کودک در قرون وسطی]]
[[رده:درگذشتگان ۱۳۷۷ (میلادی)]]
[[رده:درگذشتگان به علت سکته]]
|