شارل ششم: تفاوت میان نسخه‌ها

| تاجگذاری = ۲۵ اکتبر ۱۳۸۰<ref name="Britannica" />

"Charles VI." Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica Online. Encyclopædia Britannica, 2011. Web. 15 Apr. 2011. <http://www.britannica.com/EBchecked/topic/107095/Charles-VI>.</ref> او در خردسالی به پادشاهی فرانسه رسید و در ۱۳۹۲ به جنون ادواری دچار شد و همین عاملی بود تا او در بیشتر دوران حکومت طولانی‌مدتش، بیشتر یک دست‌نشانده باقی بماند تا فرمانروایی مستقل.<ref name="Britannica" /> حملهٔ انگلستان به فرانسه و پیروزی آنان در [[جنگ آژینکور]] در ۱۴۱۵ منجر به امضای اجباری [[عهدنامه تروا]] توسط شارل ششم در ۱۴۲۰ شد که به موجب آن، دختر شارل به همسری [[هنری پنجم انگلستان|هنر پنجم]]، پادشاه انگلستان درآمد و بدون توجه به ولیعهدی دوفَن شارل هفتم، هنری پنجم نایب‌السطلطنهٔ شارل ششم و وارث تاج و تخت فرانسه گردید.<ref name="Britannica" />

شارل ششم در ۱۳۶۸ در پاریس زاده شد. ۱۱ ساله بود که پدرش شارل پنجم، پادشاه وقت فرانسه در سپتامبر ۱۳۸۰ درگذشت و او در ۲۵ اکتبر همان سال به‌عنوان پادشاه جدید کشور در [[ریمز]] تاجگذاری کرد.<ref name="Britannica" /> از آنجا که او هنوز خردسال بود تحت قیمومیت عموهایش، دوک‌های بری، [[بورگوندی]] و [[بوربون]] قرار گرفت که بر سر قدرت بایکدیگر در رقابت و درگیر بودند<ref name="گیل">

فیلیپ در ۱۷ ژوئیهٔ ۱۳۸۵ ترتیب ازدواج شارل با [[ایزابلای باواریا]] را داد زیرا او در آن زمان به مقامِ کُنتی فلاندرز رسیده بود و به متحدانی آلمانی برای خنثی‌سازی مداخلهٔ انگلیسی‌ها در آنجا نیاز داشت.<ref name="Britannica" /> فیلیپ همچنین در اوت ۱۳۸۸ شارل را مجاب نمود تا علیه ویلیام، دوک [[خلدرلاند]] لشکرکشی کند اما شارل به‌سرعت با ویلیام صلح نمود و به فرانسه بازگشت.<ref name="Britannica" />

شارل ششم سرانجام در ۲ نوامبر ۱۳۸۸ خود را از زیر نفوذ عموهایش رهانید و خود به‌تنهایی ادارهٔ امور رابرعهده گرفت.<ref name="Britannica" /> او برادرش لوئی، دوک اورلئان را به عنوان مشاور خود انتخاب کرد و وزرای دوران پدرش را بار دیگر به سر پست‌های خود بازگرداند.<ref name="کلمبیا" /> اصلاحات و دوباره‌ سازماندهی‌های دولتی‌ در این زمان آغاز شد و یک‌سری از فرمان‌ها در اوایل سال ۱۳۸۹ میلادی انتشار یافت.<ref name="Britannica" /> شارل در زمستان سال بعد با آنتی‌پاپ [[کلمنت هفتم]] در [[آوینیون]] فرانسه دیدار نمود و آنها بر سر راه‌های به [[پاپ|پاپی]] رساندن کلمنت در [[رم]] که باعث افزایش قدرت فرانسه در [[ایتالیا]] می‌شد گفتگو کردند.<ref name="Britannica" />

فرانسه از ۱۳۳۷ تا آن زمان درگیر [[جنگ صدساله]] با [[انگلستان]] بود و پخش شدن خبر این دیدار و گفتگوها باعث از سرگیری مذاکرات با انگلیسی‌ها شد به‌ویژه که [[ریچارد دوم انگلستان|ریچارد دوم]]، شاه انگلستان طرفدار پاپ [[رم|رمی]]، [[بونیفاس نهم]] بود.<ref name="Britannica" />

در ۱۳۹۲ تلاش‌هایی برای برقراری صلح بین انگلیس و فرانسه در جریان بود که شارل ناگهان به تب و تشنج مبتلا گردید و در بستر بیماری افتاد. این تشنج‌ها نخستین حمله از ۴۴ حملهٔ جنونی شارل تا پایان عمرش بود که بین ۳ تا ۹ ماه ادامه می‌یافت و در این بین به‌طور پراکنده در فواصل ۳ تا ۵ ماهه شارل به حالت عادی باز می‌گشت.<ref name="Britannica" /> با این حال این موضوع تا مدتی تأثیر مخربی در روابط خارجی فرانسه نداشت زیرا در این زمان انگلستان و فرانسه در یکی از دوران‌های آتش‌بس خود در جنگ صدساله به سر می‌بردند و این صلح موقت با ازدواج ایزابل، دختر شارل ششم با ریچارد دوم انگلستان در ۱۳۹۶ ادامه یافت.<ref name="گیل" /> پس از آن نیز انگلستان به دلیل بروز درگیری‌های داخلی که پس از برکناری ریچارد دوم به دست [[هنری چهارم انگلستان|هنری چهارم]] در ۱۳۹۹ روی داده بود تا مدتی تضعیف شد.<ref name="گیل" />

اما بیماری شارل بر اوضاع داخلی فرانسه تأثیری فوری داشت. از آنجا که پادشاه دیگر نمی‌توانست به‌طور مرتب در امور حکومتی شرکت کند بار دیگر فیلیپ، دوک بورگوندی قدرت را در دست گرفت.<ref name="کلمبیا" /> اما لوئی، دوک اورلئان حکومت او را به چالش کشید.<ref name="کلمبیا" /> فیلیپ در ۱۴۰۴ درگذشت و پسرش ژان بی‌باک به جانشینی او رسید و رهبری بورگوندی‌ها علیه دوک اورلئان را ادامه داد. با قتل دوک اورلئان در ۱۴۰۷ عنوان او به پسرش شارل رسید و پارتیزان‌های اورلئانی که رهبریشان اینک بر عهدهٔ پدر زن دوک مقتول، برنارد هفتم، دوک آرمانیاک قرار گرفته بود از آن به‌بعد به آرمانیاک‌ها شهرت یافتند.<ref name="گیل" /> مجموعه‌ای از قتل‌ها و اختلافات در فاصلهٔ ۱۴۰۷ تا ۱۴۱۰ اتفاق افتاد که سبب شد تا هر دو طرف در نهایت از انگلستان درخواست یاری نمایند.<ref name="گیل" />

با حملهٔ انگلستان به فرانسه در ۱۴۱۵ و پیروزی آنها در نبرد آژینکور، بورگوندی‌ها با [[هنری پنجم انگلستان|هنری پنجم]]، پادشاه وقت انگلستان متحد شدند<ref name="Britannica" /> و آرمانیاک‌ها نیز حزبی ملی‌گرا را تشکیل دادند.<ref name="گیل" />

در ۱۴۱۸ شارل هفتم، دوفَن و جانشین شارل ششم خود را نایب‌السطلنهٔ پدرش خواند اما شارل ششم تحت نفوذ همسرش ایزابلا در مه ۱۴۲۰ عهدنامهٔ تروآ را با انگلیسی‌ها به امضا رساند که بر اساس آن دخترش کاترین والوا را باید به همسری هنری پنجم در می‌آورد. بدین ترتیب هنری پنجم نایب‌السطلنه و جانشین شارل ششم نام گرفت و شارل هفتم از پادشاهی فرانسه محروم شد.<ref name="Britannica" />

شارل ششم در ۲۱ اکتبر ۱۴۲۲ درگذشت. پس از مرگ او فرانسه کشوری بود که تا شمال [[لوار]] در کنترل انگلیسی‌ها قرار داشت و جنوب آن، به استثنای [[ناحیه آکیتن|آکیتن]] که آن را نیز انگلیسی‌ها در اختیار خود داشتند هنوز به شارل هفتم وفادار بودند.<ref name="Britannica" /> فرانسه در این زمان دچار بحران و نفاق بود و علی‌رغم تاجگذاری شارل هفتم در ۱۴۲۹، ستیزه‌ها همچنان تا ۱۴۵۳ که فرانسویان موفق به بیرون راندن انگلیسی‌ها از کشورشان شدند و جنگ صدساله پایان یافت ادامه داشت.<ref name="گیل" />