'''جنبش استادسیسیان''' یکی از جنبشهای ایرانی بود که از مخالفان سلطهٔ اعراب در [[ایران]] بودند و بر ظهور [[هوشیدر]] (موعود [[زرتشت]]) باور داشتند.<ref>لغتنامهٔ دهخدا، سرواژهٔ «استاسیس».</ref>
'''استادسیس''' یا '''استاسیس''' یا '''استاذسیس''' یکی از متنفدین محلی در [[سیستان]] و [[هرات]] بود.<ref>لغتنامهٔ دهخدا، سرواژهٔ «استاسیس».</ref><ref name=toode></ref> به گفته «الیعقوبی»[[یعقوبی]] استادسیس از شناسائی [[مهدی]] به ولایت عهد منصور سرپیچید. [[طبری]] و [[ابن اثیر]] مینویسند که سیصد هزار نفر بر او گرد آمدند و او بر [[خراسان]] و [[مرو]] زودرود استیلا یافت. خود را موعود [[زردشت]] یعنی «''[[هوشیدر]]»'' خواند. وی در سال ۱۵۰ هجری در [[خراسان]] ادعای پیغمبری کرد و علیه [[عباسیان]] قیام کرد. او در آغاز پیروزیهایی به دست آورد و سرزمینهایی را در [[خراسان]] تسخیر کرد، و برای چند بار بر سرداران خلیفه پیروزی یافت. ولی سرانجام در سال ۱۵۱ هجری شکست خورد و بسیاری از پیروان او کشته یا اسیر شدند.<ref name=toode>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.rahetudeh.com/rahetude/tarikh-ghiyam/html/tarikh-ghiyam-kamel.html| عنوان = قیامهای مردمی در ایران| تاریخ بازدید = ۱۰ آبان ۱۳۸۸| تاریخ = | ناشر = وبگاه راه توده | زبان = فارسی}}</ref>