نظریه رشد مرحله‌ای پیاژه

نظریه رشد مرحله‌ای پیاژه،نظریه‌ای است دربارهٔ رشد.پیاژه به مطالعهٔ تواناییهای کودکان، که به طور طبیعی رشد می‌کنند، و تعاملات انان با محیط، علاقه مند شد . علت این علاقه تا حد زیادی، مشاهدهٔ رشد و رفتارهای فرزندان خودش بود. پیاژه بر این باور بود که در فرایند رشد، خود کودک شرکت کننده‌ای فعال است و دست روی دست نمی‌گذارد تا رشد بیولوژِک یا محرک‌های خارجی، کار خودشان را بکنند . او کودکان را دانشمندانی کنجکاو می‌دانست که به تحقیق و ازمایش دربارهٔ اشیای درون محیط دست می‌زنند تا ببینند چه اتفاقی خواهد افتاد.مثلا،اگر گوش عروسک خود را بمکم، چه اتفاقی خواهد افتاد ؟ و یا اگر بشقابم را به سمت لبهٔ میز هل دهم، چه خواهد شد . نتیجهٔ این ازمایش‌ها، برای ساختن طرحواره‌ها به کار می‌رود . طرحواره عبارت است از نظریه یا مدلی دربارهٔ این که اشیا و رویدادهای اجتماعی و فیزیکی چگونه عمل می‌کنند .