آناتولی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آناتولی''' (از {{زبان-یونانی|ανατολή}}، «برآمدن خورشید»، «شرق») نام تاریخی بخش باختری [[ترکیه]] است. پاره خاوری ترکیه در از زمان رومیان «آسیای صغیر» یا [[آسیای کوچک]] گفته شده‌است پاره‌ای جغرافیائی از [[فلات ایران]].

آناتولی واژه یونانی ''آناتول'' به معنی شرق یا طلوع آفتاب است.<ref>[http://www.etymonline.com/index.php?term=Anatolia Online Etymology Dictionary<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref><ref name="etym">{{cite web|url= http://www.perseus.tufts.edu/cgi-bin/ptext?doc=Perseus%3Atext%3A1999.04.0057%3Aentry%3D%237638| title=Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon}}</ref>مرجع این نام گذاری در طول تاریخ متغیر بوده‌است. شاید در اصل تنها برای نامیدن مستعمرات [[ایونیان]] در ساحل آسیای صغیر کاربرد داشته‌است. در [[امپراتوری بیزانس]] نیز آناتولیکا به بخش‌های میانی و غربی ترکیه امروزی گفته می‌شده‌است.<ref>"On the First Thema, Called Anatolikon. This theme is called Anatolikon or Theme of the Anatolics «ανατολικόν θέμα», not because it is above and in the direction of the east where the sun rises, but because it lies East of Byzantium and Europe." Constantine VII Porphyogenitus, ''De Thematibus'', ed. A. Pertusi. [[Vatican Publishing House|Vatican]]: [[Biblioteca Apostolica Vaticana]], 1952, pp. 59–61.{{Clarify|date=September 2007}}</ref><ref>John Haldon, "Byzantium, a History", 2002. PAge 32.</ref>

در سال ۱۹۶ پس از میلاد[[امپراتوری روم]] براین سرزمین تسلط یافت. در سال ۳۹۵ میلادی با تجزیهٔ دولت روم به دو [[امپراتوری روم شرقی]] و [[امپراتوری روم غربی]]، سرزمینی که شامل ترکیه کنونی است قسمتی از روم شرقی یا [[بیزانس]] گردید. پایتخت این دولت شهر [[بیزانس]] بود. که در زمان [[کنستانتین]] امپراتور روم و با رسمیت یافتن مذهب مسیح تغیرتغییر نام یافت و به «کُنستانتینوپولیس» نامور شد. اما ترکان مهاجر که آرام آرام وارد شبه جزیرهٔ آناتولی شده بودند توانستند پس از دو قرن با قدرت تمام این سرزمین را از آن خود کنند تا سرانجام سپاهیان [[محمد دوم]] در سال ۱۴۵۳ شهر مسیحی «کنستانتینوپولیس» را گشودند و به عمر روم شرقی در این منطقه پایان دادند.