اروس: تفاوت میان نسخه‌ها

{{شخصیت‌های افسانه‌ای یونان باستان

| نام=اروس

| ویژگی‌ها=

| در تروا=

به روایت [[هزیود]] او در آغاز زمان،پس از [[خائوس]](خلاء) و همراه تارتاروس و گائیا زاییده شد.اروس بود که سبب ازدواج پدر و مادر اولیه،یعنی [[اورانوس]](آسمان) و [[گایا]](زمین) شد و بر ازدواج اعقاب آن‌ها،یعنی خدایان و نهایتا انسان‌ها،نظارت کرد.در این روایت،اروس صرفا مظهر قدرت زایندگی که در موجودات زنده حلول می‌کند و سبب تولید مثل می‌شود نیست،بلکه مقدم بر [[آفرودیته]](الههٔ عشق)نیز هست.

 

طبق روایتی دیگر،اروس خدای بسیار جوان تریست و پسر [[آفرودیته]] و معشوقش [[آرس]]،به شمار می‌آید.مطابق این روایت اروس در هنر و ادبیات کلاسیک به هیئت مردی نیرومند،زیبا و پهلوان تصویر شده‌است.در دورهٔ کلاسیک او را حامی عشق همجنسگرایانه بین مردان و جوانان نیز تلقی کرده‌اند.<ref>ضیافت،افلاطون،ترجمه محمد حسن لطفی </ref>در تسپیای(در بویوتا) و در پاریوم(در موسیا) او را خدای باروری می‌دانستند و می‌پرستیدند.

 

در دوره‌های هلنی،که عشق در هنر و ادبیات جنبه‌های رمانتیک تری یافت،رفته رفته اروس را کودک یا نوزاد بالداری،که تیردانی پر از تیر دارد،در نظر گرفته اند؛حتی بعضی او را جمع تصور کرده‌اند و اروتس خوانده‌اند.زیرا شور و سوداهایی که او مظهرش بود چندگانه به نظر می‌رسید.رفته رفته این تصور قوت گرفت که تیرهای او سر طلایی اند و اگر به قربانیان اصابت کنند سبب ایجاد میل آتشین در آن‌ها می‌شوند؛بعضی دیگر سربی اند و اگر به کسی اصابت کنند سبب می‌شود که عاشق از دلباختهٔ خود روی بگرداندریا:به این ترتیب اروس هم عشق بر می‌انگیخت و هم جفا.<ref> فرهنگ اساطیر کلاسیک،گرانت </ref>

 

* {{یادکرد|کتاب= [[فرهنگ اساطیر کلاسیک (کتاب)|فرهنگ اساطیر کلاسیک]]، یونان و روم|نویسنده = مایکل گرانت،جان هیزل|ترجمه=رضا رضایی|ناشر =نشر ماهی|چاپ=اول|شهر=تهران|، |سال=|شابک=ISBN 964-7948-87-5}}

 

<!--رده‌ها-->

 

<!--سایر زبان‌ها-->

 

[[رده:اساطیر یونانی]]