دوره ادو: تفاوت میان نسخه‌ها

! style="padding:.۲em"|[[تاریخ ژاپن]]

|-

|-

| style="padding:.۲em .۸em; font-size:۹۰٪" |

* [[دوره نارا]] <font style="color:#aaa">۷۱۰–۷۹۴</font>

* [[دوره هِی‌آن]] <font style="color:#aaa">۷۹۴–۱۱۸۵</font>

** [[دوره تجاری نان‌بان]]

** [[باکوماتسو]]

* [[دوره مِی‌جی]] <font style="color:#aaa">۱۸۶۸–۱۹۱۲</font>

 

|}</onlyinclude>

 

 

== حکومت شوگون‌ها و دای‌میوها ==

 

چندین قرن پیش از آن، [[شوگون‌سالاری کاماکورا]] شانه‌به‌شانهٔ دربار امپراتوری ژاپن به حکمرانی مشغول بود. اما در [[شگون‌سالاری توکوگاوا]] دیگر رقیبی برای جنگسالاران (طبقهٔ بوشی bushi) باقی نمانده بود. در پایه‌گذاری شوگون‌سالاری توکوگاوا، [[توکوگاوا ایه‌یاسو]] بیشترین بهره را از تلاش‌های [[اودا نوبوناگا]] و [[تویوتومی هیده‌یوشی]] برد و حکومتی را سامان داد که پانزده نسل قدرت را در اختیار داشت. او مرکز فرمانروایی خود را [[ادو]] ([[توکیو|توکیوی]] امروزی) قرار داد. در این دوره کشور در میان دویست [[دای‌میو]] تقسیم شده بود. در دوره ادو [[سامورایی|سامورایی‌ها]] بالاتر از کشاورزان و صنعتگران و بازرگانان، که مردم عادی به شمار می‌آمدند، قرار گرفتند. شوگون‌سالاران ادو تحت عنوان تجمل‌ستیزی قانون‌هایی را بر علیه مدل مو، لباس و آویزه‌های اضافی به تصویب رساندند. برای جلوگیری از شورش دای‌میوها، از آن‌ها خواسته شد تا خانه‌هایی پرهزینه و تجملاتی در ادو دایر کنند و به صورت نوبتی در این منزل‌ها اقامت گزینند.

 

== از سیاست درهای باز تا انزوا ==

 

ایه‌یاسو نیز همچون تویوتومی هیده‌یوشی دادوستد با خارجیان را تشویق می‌کرد. با این همه نسبت به آنان بدگمان بود. ایه‌یاسو مایل بود ادو را به [[بندرگاه|بندرگاهی]] عمده تبدیل کند اما وقتی متوجه شد که [[اروپایی|اروپایی‌ها]] بندر [[کیوشو]] را ترجیح می‌دهند و [[چین|چینی‌ها]] نیز تمایلی به برقراری ارتباط تجاری رسمی با ژاپن ندارند، تصمیم به اداره دادوستد موجود گرفت و تنها به بعضی از بندرها اجازه داد تا شماری از کالاهای تعیین‌شده را خرید و فروش کنند.

 

آغاز دوره ادو همزمان با آخرین دهه از [[دوره تجاری نان‌بان]] بود. در طول دوره نان‌بان رابطه تجاری و مذهبی با قدرت‌های اروپایی قوی‌تر از همیشه بود. در این زمان [[شگون‌سالاری توکوگاوا|استبداد نظامی توکوگاوا]] با مشکل تازه‌ای به نام [[مسیحیت]] روبرو شد و در صدد کنترل دای‌میوهای مسیحی و روابط تجاری آن‌ها با اروپایی‌ها برآمد. به خدمتکاران و ساکنان زمین‌های توکوگاوا فرمان داده شد تا مسیحیت را انکار کنند. رفته‌رفته تجارت خارجی با محدودیت‌های بیشتری روبرو شد و سرانجام سیاست [[ساکوکو]] (بستن مرزها) اعمال شد.

 

== فرهنگ و هنر ==

 

در این دوران برای نخستین بار جماعت شهرنشین قادر به حمایت از فرهنگ عمومی بودند. تلاش آنان برای لذت بردن از زندگی تحت نام اوکی‌یو (جهان گذران) شناخته می‌شد. نقاشی‌های باسمه‌ای یا [[اوکی‌یوئه]] (نقاشی جهان گذران) که نام‌های مشهوری چون [[اوتاگاوا هیروشیگه|هیروشیگه]]، [[هوکوسای]] و [[اوتاگاوا کونی‌یوشی|کونی‌یوشی]] آن را نمایندگی می‌کردند، در این دوران پیشرفت زیادی کرد. تئاتر [[کابوکی]] در این دوره متولد شد و [[ماتسوئو باشو]]، [[هایکو|هایکوسرای]] برجسته ژاپنی، شعرهای خود را در این روزگار سرود.

 

== پایان دوره ادو ==

 

== منابع ==

* {{یادکرد وب |نشانی=http://en.wikipedia.org/wiki/Edo_period|عنوان= ویکی‌پدیای انگلیسی|}}

{{ویکی‌انبار|Edo period}}

[[رده:دوره ادو]]

[[رده:تاریخ ژاپن]]