مهرگیاه: تفاوت میان نسخه‌ها

[[صادق هدایت]] در [[نیرنگستان]] به نقل از [[برهان قاطع]] مهرگیاه را اینگونه توصیف می کند: <<گیاهی باشد شبیه آدمی و در زمین چین روید و آن سرازیر و نگونسار می باشدچنانکه ریشه های آن به منزله ی موی سر اوست.نر و ماده در گردن هم کرده و پایها در یک دیگر محکم ساخته،گویند هر آنکه آن را بکند در اندک روزی بمیرد و طریق کندن آن چنانست که اطراف آن را خالی کنند چنانکه به اندک زوری کنده شود و ریسمانی بر آن بندند و سر ریسمان را بر کمر سگ تازی محکم سازند و شکاری در پیش آن سگ رها کنند.چون سگ از عقب شکار بدود آن گیاه از بیخ و ریشه کنده شود و سگ کَن به این اعتبارش گویند و سگ بعد از چند روز بمیرد و آن را مردم گیاه یا مردم گیه نیز خواندند و نر و ماده آن را از هم تفرقه نتوان کرد و اگر قدری از آن را با شیر گاو بخورد زنی بدهند که عقیم باشد البته فرزندش به هم رسد. اگر از نر بخورد فرزندش نر و اگر از ماده بخورد فرزندش ماده می شود.>>