نهاد–مفعول–فعل: تفاوت میان نسخه‌ها

زبان‌هایی که دارای ساختار ترتیبی نهاد مفعول فعل هستند عبارتند از ارمنی،[[ارمنی]]، [[زبان‌های ترکی،ترکی]]، ژاپنی،[[ژاپنی]]، کره‌ای،[[کره‌ای]]، منچو،[[منچو]]، مغولی،[[مغولی]]، [[آینو]], [[نیوخ]], [[یوکاگیر]], [[ایتلمن]], فارسی،[[فارسی]]، پشتو،[[پشتو]]، کردی،[[کردی]]، [[بوروشاسکی]], [[باسک]], لاتین،[[لاتین]]، بنگالی،[[بنگالی]]، برمه‌ای،[[برمه‌ای]]، تبتی،[[تبتی]]، [[آمهاری]], [[تیگرینیا]], سومری،[[سومری]]، [[اکدی]], [[ایلامی]], [[هتیتی]], [[هندی]], [[اردو]], [[پنجابی]], [[ناواهو]], [[هوپی]], [[آیمارا]], [[کچوآ]], [[پالی]], [[نپالی]], [[تامیلی]], [[سریلانکایی]] و اغلب [[زبان‌های هندی]], و همه [[زبان‌های قفقازی]].