لاکهید سی-۱۴۱ استارلیفتر: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Parsester (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Parsester (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۰:
}}
 
هواپیمای '''سی-۱۴۱ استارلیفتر''' یک هواپیمای ترابری نظامی راهبردی در حال خدمت برای [[ایر موبیلیتی کامند]] (فرماندهی جابه جایی هوایی) (به انگلیسی:'''Air Mobility Command''') نیروی هوایی ارتش ایالات متحده امریکا بود. این هواپیما برای جایگزینی هواپیماهای باربری با موتور پیستونی نظیر [[سی-۱۲۴ گلوبمستر ۲]] ساخته شد، این هواپیما بر اساس الزامات سال ۱۹۶۰ طراحی و در سال ۱۹۶۳ نخستین پرواز خود را انجام داد، ساخت هواپیما برای تحویل ۲۸۵ فروند از پیش شرط شده در ۱۹۶۵ آغاز گردید، ۲۸۴ عدد برای نیروی هوایی و یک عدد جهت استفاده در دیدبانی هوایی برای [[سازمان ملی هوانوردی و فضایی امریکا]] (ناسا) ساخته شد. این هواپیما برای حدود ۴۰ سال در حال خدمت رسانی باقی ماند تا اینکه آخرین فروند از آن در سال ۲۰۰۶ توسط نیروی هوایی ایالات متحده از خدمت خارج گردید و پس از آن با هواپیمای [[سی-۱۷ گلوبمستر ۳]] جایگزین شد.{{سر خط}}{{سر خط}}
'''طراحی و توسعه'''{{سر خط}}
در اوایل دهه ۱۹۶۰ میلادی [[خدمات حمل و نقل خواییهوایی نظامی]] [[نیروی هوایی ایالات متحده]] بر تعداد قابل توجهی از هواپیماهای با نیروی رانشی پروانه ای برای جابه جایی های راهبردی متکی بود، این هواپیماهایهواپیماها می بایست سریع تر از رده خارج می شدند و نیروی هوایی به مزیت های موتورهای جت نیاز داشت. نیروی هوایی در این فاصله ۴۸ فروند هواپیمای [[سی-۱۳۵ استراتولیفتر]] سفارش داد، سی-۱۳۵ هواپیمای کاربردی بود اما تنها درهای کناری برای بارگیری داشت و تجهیزات حجیم و بزرگ تر از اندازه در آن جای نمی شد، و به طور ویژه توسط ارتش امریکا استفاده می شد.{{سر خط}}
در بهار سال ۱۹۶۰ نیروی هوایی از پروژه نیاز عملیاتی خاص ۱۸۲ رونمایی کرد، نامی که برای هواپیمایی به کار می رفت که می بایست توانایی حمل هر دو تسلیحات راهبردی و تکنیکی را دارا می بود، از بعد راهبردی هواپیما توانایی حمل تسلیحاتی با شعاع عملیاتی حدود ۳٬۵۰۰ مایل دریایی (۴٬۰۰۰ مایل،۶٬۵۰۰ کیلومتر) و وزن ۲۷٬۰۰۰ کیلوگرم (۶۰٬۰۰۰ پوند) را داشت.