استرپتوکوک پیوژنز: تفاوت میان نسخه‌ها

== فاکتورهای بیماریزایی ==

استرپتوکوک پیوژنز، فاکتورهای بیماریزایی مختلفی را تولید می کند.این باکتری با استفاده از این فاکتورهای بیماریزایی می تواند به سلول های میزبان بچسبد، از سیستم ایمنی میزبان فرار کند یا در بدن پخش شود<ref>Patterson MJ (1996). Streptococcus. In: Baron's Medical Microbiology (Baron S et al., eds.) (4th ed.). Univ of Texas Medical Branch. ISBN 0-9631172-1-1.</ref>.

کپسول از هیالورونیک اسید تشکیل شده است و موجب مقاومت باکتری نسبت به هضم شدن در برابر نوتروفیل ها خواهد بود.

پروتئین M موجب مهار اپسونیزاسیون توسط سیستم کمپلمان میزبان می شود. همچنین می تواند با اتصال به فیبرینوژن، اپسونیزاسیون را مهار کند. با این وجود، این پروتئین نقطه ضعف باکتری است زیرا آنتی بادی های تولید شده علیه آن، موجب به دام افتادن باکتری توسط فاگوسیت ها (گلبول های سفید) خواهد شد. هر سویه، پروتئین M ویژه خود را تولید می کند. از پروتئین M برای سروتیپ بندی سویه های استرپتوکوک پیوژنز نیز استفاده می شود.

نوعی اگزوتوکسین است که در همولیز گلبول های قرمز (بتا همولیز) نقش دارد. آنتی بادی تولید شده علیه استرپتولیزین O را می توان در بدن شناسایی کرد. استرپتولیزین O یا به اختصار ASO بیانگر عفونت اخیر با استرپتوکوک پیوژنز است.

نوعی اگزوتوکسین است که دارای فعالیت کاردیوتوکسیک (اثر بر قلب) می باشد. استرپتولیزین S، ایمنی زا نیست و در برابر اکسیژن پایدار است (بر خلاف استرپتولیزین O). این توکسین، بسیاری از رده های سلولی مثل نوتروفیل ها، پلاکت ها و اندام ها را تحت تاثیر قرار می دهد.

SpeA و SpeC، سوپرآنتی ژن هایی هستند که توسط این باکتری تولید می شوند. آن ها مسئول ایجاد راش در تب مخملک و بسیاری از علائم سندرم شوک توکسیک استرپتوکوکی می باشند.

آنزیمی است که پلاسمینوژن را فعال کرده و به پلاسمین تبدیل می کند. استرپتوکیناز در هضم فیبرین و سایر پروتئین ها نقش دارد.

از مهمترین فاکتورهای گسترش باکتری در بدن است. هیالورونیداز، اسید هیالورونیک (مهمترین بخش بافت همبند) را تجزیه می کند.

هر سویه می تواند تا 4 نوع آنزیم DNase تولید کند. استرپتودورناز از به دام افتادن باکتری در دام های خارج سلولی نوتروفیلی (neutrophil extracellular traps) که از جنس DNA هستند، جلوگیری می کند.

C5a (کموتاکسین قوی نوتروفیلی) را تجریه می کند. در مراحل اولیه عفونت از مهاجرت نوتروفیل ها به سمت باکتری جلوگیری می کند.