فرهنگ آنندراج: تفاوت میان نسخه‌ها

این فرهنگ را [[محمد پادشاه]] متخلص به «شاد» فرزند غلام محیی‌الدین، میرمنشی مهاراجه میرزا آنند گجپتی راج‌منه سلطان بهادر، راجه‌ی ایالت [[ویجی‌نگر]] از ایالات [[دکن]] [[هندوستان]]، بر اساس چند کتاب لغت دیگر گردآوری کرده‌است. این کتاب به اشاره ابن راجه و به نام او (آنندراج‌) نوشته شده است‌است. کار تألیف کتاب در [[۱۲۶۷۱۲۵۴]] خورشیدی (برابر با [[۱۳۰۶۱۲۹۱ (قمری)|۱۳۰۶۱۲۹۱]] قمری و [[۱۸۸۸۱۸۷۵ (میلادی)|۱۸۸۸۱۸۷۵]] میلادی)<ref name = nh>[http://books.google.com/books?id=qjJmzdJFOHwC&printsec=frontcover&dq=Dictionary+Of+Indo-Persian+Literature&source=bl&ots=XfjS3-YmWB&sig=O5mrjplM-MLNtePm4-_-f46hxAE&hl=en&sa=X&ei=9BtXUNboAY7Zsgac34HQDA&ved=0CDgQ6AEwAQ#v=onepage&q=Dictionary%20Of%20Indo-Persian%20Literature&f=false Dictionary Of Indo-Persian Literature, P 374, 1995, Nabi Hadi, India]</ref> به پایان رسید و یک سال بعد، در سه جلد بزرگ به [[قطع رحلی]] به هزینهٔ مهاراجه آنندراج در چاپخانه‌ی نولکشور [[لکنو|لکهنو]] به چاپ رسید.

محمّد پادشاه چون بر [[زبان انگلیسی]] احاطه داشته، فرهنگ‏‌های معتبر انگلیسی را سرمشق خویش قرار داده و با تألیف مجموعهفرهنگ مترادفاتمرادفات (نوشته شده در [[۱۲۶۷]] خورشیدی (برابر با [[۱۳۰۶ (قمری)|۱۳۰۶]] قمری و [[۱۸۸۸ (میلادی)|۱۸۸۸]] میلادی<ref name = nh></ref>) و فرهنگ آنندراج در عرصه [[فرهنگ‏نویسی]] به زبان فارسی خدمتی درخور توجّه کرده است؛ زیرا هر یک از این دو فرهنگ ویژگی‏‌هایی دارد که پیش از آن در فرهنگ‏‌های فارسی سابقه نداشته‌است.<ref>[[محسن ذاکرالحسینی|ذاکرالحسینی، محسن]]، افزوده‌های فرهنگ آنندراج. «نامه فرهنگستان» زمستان ۱۳۷۶ - شماره ۱۲. (از صفحه ۵۳ تا ۶۳).</ref> این فرهنگ مشتمل بر واژه‌های فارسی، ترکی و عربی است و شواهدی از شعر و نثر در بر دارد. بسیاری از لغات فارسی با شواهد شعری آراسته شده‌اند. همچنین در این کتاب به برخی اصطلاحات مفید و متداول عامه اشاره شده و مترادفات بسیاری از کلمات آورده شده‌اند. گاهی نیز از مباحث دستوری و صرف و نحوی آن‌ها سخن به میان آمده.