امپریالیسم زبانی: تفاوت میان نسخه‌ها

براون (2002) در مورد تدریس زبان انگلیسی به نکته مهمی اشاره می کند، بیش از یکصد سال است که حرفه آموزش زبان در تعقیب ناموفق مدلی واحد و جهانشمول برای آموزش زبان است. گزارش های تاریخی مملو از مدلهای آموزش زبان است که یکی پس از دیگری جانشین یکدیگر شده اند. فیلپ سان (1992) همچنین به مدلهای آموزش زبان انگلیسی به مثابه ابزارهای امپریالیسم زبانی می نگرد. ریچاردز ( 2002) می گوید استدلال طرفداران نظریه امپریالیسم زبانی این است که آموزش و پرورش و خصوصا زبان انگلیسی فعالیتهای خنثی سیاسی نمی باشندنیستند. به بیان دیگر، تسلط به زبان انگلیسی [آنطور که ادعا شده] باعث افزایش قدرت و کنترل جمعیت اندک بهره مند [از آن] می گردد.