==تاریخچه==
در سال [[۱۸۸۶ (میلادی)|۱۸۸۶]] یک گروه از مدرسان زبان [[انگلیس|انگلیسی]] و [[فرانسه|فرانسوی]] به رهبری یک [[زبانشناسی|زبانشناس]] [[فرانسه|فرانسوی]] به نام [[پائول پاسی]] نهادی را شکل دادند که در سال [[۱۸۹۶ (میلادی)|۱۸۹۶]] با نام [[انجمن آواشناسی بینالمللی]] {{فرانسوی| Association phonétique internationale}} شناخته شد. خمیرمایه اصلی الفبای ابداعی این انجمن از الفبای لاتینی نشأت میگرفت و برای کاربرد در زبانهای [[زبان انگلیسی|انگلیسی]] و [[زبان فرانسوی|فرانسوی]] طراحی شده بود اما برای قابل استفاده بودن این الفبا در دیگر زبانها کاربرد نمادهای آن در زبانهای گوناگون تغییر یافت.
از زمان پیدایش خود ٬ الفبای آوانگاری بینالمللی شاهد تغییرات زیادی بوده است. پس از تغییرات اساسی شکل گرفته در این الفبا در سالهای [[۱۹۰۰ (میلادی)|۱۹۰۰]] و [[۱۹۳۰ (میلادی)|۱۹۳۰]] یک دوره ثبات برای این الفبا پیش آمد. [[کنوانسیون انجمن آواشناسی بینالمللی در کیل]] که در سال [[۱۹۸۶ (میلادی)|۱۹۸۶]] برگزار شد به این ثبات خاتمه داد. بعدها نیز تغییرات دیگری مانند اضافهکردن واکههای مرکزی و حذف چند حرف در سال [[۲۰۰۵ (میلادی)|۲۰۰۵]] روی داد.