گسیل گرمایونی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
[[Image:Thermionic filament.jpg|thumb|چپ|250px|نمای نزدیک از یک [[فیلمان الکتریکی|فیلمان]] در یک [[لامپ تخلیه گاز]] کم‌فشار جیوه که در حال گسیل گرمایونی در مرکز سیم‌پیچ است. پوشش سیم‌پیچ که معمولاً ترکیبی از اکسیدهای [[باریم]]، [[استرانسیم]] و [[کلسیم]] است، بر اثر [[کندوپاس]]<ref>Sputtering</ref> رفته‌رفته از بین می‌رود و نهایتاً موجب از کار افتادن لامپ خواهد شد.]]
'''گسیل گرمایونی'''<ref>{{یادکرد-فرهنگستان
|واژهٔ مصوب= گسیل گرمایونی
|حوزه= فیزیک
خط ۱۰:
|بخش= لاتین
|تاریخ بازچاپ=
|سرواژه=
}}</ref> به جریان‌یافتن [[حامل‌های بار]] الکتریکی بر اثر گرما از یک سطح یا از روی یک سد انرژی پتانسیل گفته می‌شود. این پدیده به این سبب رخ می‌دهد که انرژی داده‌شده به حامل‌ها از پتانسیل اتصال‌دهنده‌شان (که با نام [[تابع کار]]<ref>Work function</ref> شناخته می‌شود) بیشتر می‌گردد. حامل‌های بار می‌توانند [[الکترون]]ها یا [[یون]]ها باشند که در منابع قدیمی‌تر به آن‌ها گرمایون‌ها<ref>thermions</ref> گفته‌می‌شود. پس از گسیل گرمایون‌ها، در منطقه‌ای که حامل جدا شده‌است، بار الکتریکی پدید می‌آید که اندازهٔ آن هم‌اندازهٔ بار الکتریکی جدا شده اما با علامت مخالف خواهد بود. اما اگر گسیل‌دهنده به یک باطری متصل باشد این بار الکتریکی به وسیلهٔ باری که باتری فراهم می‌کند جبران خواهد شد. به پدیدهٔ گسیل‌یافتن الکترون‌ها بر اثر گرما ''گسیل گرمایی الکترون‌ها'' نیز گفته می‌شود.
به عنوان یک مثال کلاسیک از گسیل گرمایونی می‌توان به گسیل الکترون‌ها از یک [[کاتد داغ]] به درون [[خلأ]] اشاره کرد که به آن '''اثر ادیسون''' می‌گویند و در [[لامپ‌های خلأ]] رخ می‌دهد. گسیل در خلأ از فلزات معمولاً تنها در دماهای بیشتر از ۱۰۰۰ [[کلوین]] مشخصاً خود را نشان می‌دهد. علمی که به بررسی این پدیده می‌پردازد نیز '''ترمیونیک''' نام دارد اما این نام رفته‌رفته استفادهٔ خود را از دست می‌دهد.
| |||