ویکی‌پدیا

عبدالعظیم قریب: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
تفکر (بحث | مشارکت‌ها)
واگردانان
۴٬۰۷۴ ویرایش‌ها
جز ویرایش با ابرابزار
خط ۲:
| نام = عبدالعظیم قریب
| تصویر = Abolazim_gharib.jpg
| توضیح تصویر = عبدالعظيمعبدالعظیم قريب گركانيقریب گرکانی
| نام اصلی =
| زمینه فعالیت =
| ملیت =
| تاریخ تولد = [[مرداد]] [[۱۲۵۸]] {{سخ}} [[رمضان]] [[۱۲۹۶ (قمری)|۱۲۹۶]]
| محل تولد = قریهٔ[[گرکان]] [[تفرش]]، از توابع [[آشتیان]]
| والدین = '''میرزا علی سررشته‌دار'''
خط ۴۸:
}}
 
'''عبدالعظیم قریب گرکانی''' (زاده [[۱۲۵۸]] [[گرکان]] - درگذشت ۳ فروردین [[۱۳۴۴]])، ادیب معاصر ایرانی و بنیان‌گذار دستور زبان فارسی نوین.
 
== زندگی ==
عبدالعظیم قریب، فرزند میرزا علی سررشته‌دار در مرداد [[۱۲۵۸]] خورشیدی (رمضان ۱۲۹۶) در قریهٔ [[گرکان]] [[تفرش]]، از توابع [[آشتیان]] متولد شد. مقدمات زبان فارسی و عربی را در زادگاه خود آموخت. در نوجوانی در سال ۱۳۱۱ ه. ق به تهران آمد و نزد اساتید بزرگ آن روزگار به تحصیل و فراگیری زبان و ادبیات عرب، علم اصول، هیئت و نجوم پرداخت. منطق و حکمت را در [[مدرسه سپهسالار|مدرسهٔ سپهسالار]] جدید نزد [[میرزا طاهر تنکابنی]] و زبان [[فرانسوی]] را در مدرسهٔ [[دارالفنون]] فراگرفت.
 
میرزا عبدالعظیم خان قریب در سال ۱۳۱۷ ه. ق به استخدام [[وزارت معارف]] درآمد و در [[مدرسه علمیه]] که تنها آموزشگاه به شیوه جدید بود به تعلیم دانش‌آموزان مشغول گردید. از سال ۱۳۲۴ ه‍. ق تدریس در [[مدرسه نظام|مدرسهٔ نظام]] را آغاز کرد و مدتها با وجود پیری مدرسهٔ نظام را ترک نکرد، و برخی از رجال بعدی ایران همچون کلنل [[محمدتقی پسیان]] از شاگردان او بودند.
 
از سال ۱۳۲۰ قمری در مدرسهٔ [[دارالفنون]] و سپس در [[دارالمعلمین مرکزی]] (بعداً [[دانشسرای عالی]]) از نخستین دورهٔ تأسیس آن شروع به تدریس ادبیات فارسی کرد. استادان دارالمعلمین، کسانی چون [[ابوالحسن فروغی]]، [[شیخ مرتضی نجم‌آبادی]] و [[فاضل تونی]] نسبت به «جناب میرزا» احترام خاصی را رعایت می‌کردند. میرزا عبدالعظیم خان قریب همچنین در [[مدرسه سیاسی|مدرسهٔ سیاسی]] و [[مدرسه ایران و آلمان|مدرسهٔ ایران و آلمان]] نیز تدریس می‌کرد، و ضمن آنکه درس فارسی می‌داد، در سر درس آموزگاران [[آلمان|آلمانی]] حضور می‌یافت تا سبک نوین تدریس را از آنان فراگیرد و به کار ببرد. از سال ۱۳۰۶ تا ۱۳۱۱ شمسی نیز پنج سال تعلیم [[محمدرضا شاه]] را به عهده داشت.
خط ۶۱:
عبدالعظیم قریب در زبان و ادبیات فارسی و عربی تسلط بی‌مانندی داشت و حدود ۵۸ سال از عمرش را با عشق و علاقه صرف تدریس دستور زبان فارسی و تعلیم و تربیت فرهیختگان ایران کرد. زمانی که وی تدریس را آغاز نمود، در مدارس به زبان فارسی اهمیتی داده نمی‌شد و متون مناسب برای تدریس این زبان به محصلان در دسترس نبود و یا اصلا وجود نداشت. وی قواعد زبان فارسی با به سبک دستورهای فارسی زبان اروپایی تدوین کرد و دستور زبان فارسی را در چهار جلد تألیف کرد. وی منتخباتی از نظم و نثر اساتید زبان فارسی را به نام [[فرائدالادب]] تهیه کرد که سالها در مدارس تدریس می‌شد. قریب نخستین استادی بود که دستور زبان فارسی را در قالبی ساده و روشن تدوین کرد و تدریس آن را به صورت ماده مستقل در مدارس رواج داد. از دیگر فعالیت‌های فرهنگی قریب جمع‌آوری حدود هزار جلد کتب نفیس خطی بود که در کتابخانه بزرگ خود نگهداری می‌کرد. استاد عبدالعظیم قریب در سال ۱۳۲۶ طی جشنی از سوی [[دانشگاه تهران]] مورد تقدیر قرار گرفت و به پاس خدمات علمی و فرهنگی خود به دریافت نشان ویژه دانشگاه تهران نائل گردید و یکی از تالارهای دانشگاه نیز به نام وی نهاده شد.
 
== مرگ ==
وی که در سال هایسال‌های پس از بازنشستگی هنوز دردانشگاه تدریس می کردمی‌کرد ٬، به سبب زمین خوردن ٬، دچار شکستگی استخوان پای چپ شد و بستری گردید و بعد از عمل جراحی ٬، به سبب کِبَرِ سن و ناراحتی ناشی از شکستگی پا ٬، به رحمت ایزدی پیوست. عبدالعظیم قریب در سوم [[فروردین]] [[۱۳۴۴]] در [[تهران]] درگذشت. مزارش در جوار عبدالعظیم٬عبدالعظیم، در ایوان حرم مُشْرِف به صحن آیت الله کاشانی (صحن شاه سابق) ٬، واقع است؛ اما ٬، به سبب بسته شدن ایوان ٬، دسترسی به آن میسّر نیست. اکنون [[فرهنگستان زبان و ادب فارسی]]٬، برای قدردانی از خدمات فرهنگی او خانه قدیمش را در روستای گَرَکان بازسازی کرده و مرکز مطالعات دستور زبان فارسی قرارداده و مراسم افتتاح آن در ٢٠۲۰ آبان ١٣٧٨۱۳۷۸ برگزار شده استشده‌است.
 
== خاندان ==
پدرش٬پدرش، میرزا علی ٬، سررشته دار مستوفی و از دانشمندان و اهل فضل زمان خود و پدربزرگش٬پدربزرگش، میرزا یوسف مستوفی٬مستوفی، وزیر [[شیخعلی میرزا]] پسر [[فتحعلی شاه]] بود و در قلمرو حکومت او به امور وزارت اشتغال داشت. مادرش٬مادرش، دختر [[میرزا اسماعیل مستوفی]]٬، زنی بود دارای تحصیلات که ٬، به گفته عبدالعظیم قریب٬قریب، کارهای نوشتنی و خواندنی خویش را خود انجام می دادمی‌داد. جدّش حاج عبدالقریب بود که همه جناح هایجناح‌های خاندان قریب از وی منشعب می‌شود. عبدالعظیم قریب پنج فرزند داشت: سه دختر و دو پسر. پسر بزرگ او ٬، مرحوم [[عباس قریب]]٬، پزشک متخصص رادیولوژی و چشم پزشکی ٬، سال‌ها در [[بیمارستان]] بانک ملی خدمت کرد و در سال ۱۳۷۳ درگذشت. دختر مهتر او ٬، [[صدیقه قریب]] (همسر آقای معرفت ٬، صاحب کتاب خانه معرفت)٬، در سال ۱۳۷۵ درگذشت. دختر کهترش٬کهترش، مرحوم [[معصومه قریب]]٬، استاد گروه زبان شناسی همگانی دانشگاه تهران ٬، در سال ۱۳۷۴ درگذشت. پسر کهترش، [[یحیی قریب]]٬، استاد بازنشسته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران است. دختر دیگرش، [[زهرا قریب]]، همسر [[محمد قریب]]، بنیانگذار [[طب کودکان]] در ایران است که دارای دو پسر ([[حسین قریب]]، متخصص بیماری‌های عروق و داخلی و از پزشکان برجسته ایرانی که اکنون در [[مرکز پزشکی مایوکلینیک امریکا]] مشغول خدمت است؛ و [[محسن قریب]]، متخصص رادیولوژی) و دو دخترند.
استاد بازنشسته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران است. دختر دیگرش٬ [[زهرا قریب]]٬ همسر [[محمد قریب]]٬ بنیانگذار [[طب کودکان]] در ایران است که دارای دو پسر ([[حسین قریب]]، متخصص بیماری‌های عروق و داخلی و از پزشکان برجسته ایرانی که اکنون در [[مرکز پزشکی مایوکلینیک امریکا]] مشغول خدمت است؛ و [[محسن قریب]]، متخصص رادیولوژی) و دو دخترند.
 
== آثار ==
سطر ۷۲ ⟵ ۷۱:
* دستور زبان فارسی (در ۴ جلد)
* قواعد فارسی در صرف و نحو
* بدایه‌الادب (۱۳۲۴ ه . ق)
* کتاب ا۱۳۲۴ در ۳ جلد (۱۳۴۶ ه . ق)
* قرائت فارسی، در ۲ جلد (به دستور وزارت فرهنگ و با همکاری تنی چند ازدانشمندان) (۱۳۰۲)
* بدیع (۱۳۰۲)
سطر ۸۲ ⟵ ۸۱:
* منتخب کلیله و دمنه (۱۳۲۰)
* تصحیح و تحشیه بوستان سعدی (۱۳۲۸)
 
 
== منابع ==
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/wiki/عبدالعظیم_قریب»