حسین سمیعی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات:افزودن الگو ناوباکس {{القاب قاجاری}}+تمیز(۲.۷) |
جز ویرایش با ابرابزار |
||
خط ۶:
| معروف به = ادیبالسلطنه
| زادروز = [[۱۲۵۳]]
| شهر تولد = [[رشت]]
| کشور تولد = [[ایران]]
| تاریخ مرگ = [[۱۳۳۲]]
خط ۲۴:
== زندگی ==
'''حسین سمیعی''' در [[۱۲۵۳]] ش در [[رشت]] تولد یافت
در ۱۳۱۳ ه. ق در سن بیست سالگی وارد [[وزارت خارجه]] شد و در اداره عثمانی از ادارات وزارت خارجه بود، مشغول به کار گردید و مدت ۱۵ سال در آن وزارتخانه در سمتهای مختلف انجام وظیفه کرد. مدتی نیز ریاست اداره دول غیرهمجوار را برعهده داشت. در ۱۳۲۸ه. ق به [[وزارت داخله]] منتقل شد و به سمت مدیرکل آن وزارتخانه مشغول کار شد و پس از چندی معاون آن وزارتخانه شد.▼
▲'''حسین سمیعی''' در [[۱۲۵۳]] ش در [[رشت]] تولد یافت . پدرش میرزاحسن خان ادیبالسلطنه از اعضای دیوانی بود و مدتها پیشکاری امیر افخم همدانی (والی کرمانشاه) را برعهده داشت . حسین نزد معلمان خصوصی تحصیلات خود را آغاز کرد و پس از آنکه مقدماتی از فارسی و عربی را فرا گرفت، تحصیلات خود را نزد دو تن از عرفا و دانشمندان معروف کرمانشاه به نام ابوالفقراء اصفهانی و میرزای سالک ادامه داد و در ادبیات فارسی و اصول حکمت و ادبیات عرب معلوماتی کسب کرد. سپس به درخواست حسام الملک همدانی وارد [[دارالفنون]] ناصری شد و تحصیلات خود را ادامه داد و زبانهای خارجی و شیوه نگارش و حسن خط آموخت.
در انتخابات دوره سوم [[مجلس شورای ملی]] از رشت نماینده شد
▲در ۱۳۱۳ ه.ق در سن بیست سالگی وارد [[وزارت خارجه]] شد و در اداره عثمانی از ادارات وزارت خارجه بود، مشغول به کار گردید و مدت ۱۵ سال در آن وزارتخانه در سمتهای مختلف انجام وظیفه کرد. مدتی نیز ریاست اداره دول غیرهمجوار را برعهده داشت. در ۱۳۲۸ه.ق به [[وزارت داخله]] منتقل شد و به سمت مدیرکل آن وزارتخانه مشغول کار شد و پس از چندی معاون آن وزارتخانه شد.
در [[۱۲۹۶]] ش با سایر مهاجرین به ایران بازگشت و دور از کارهای سیاسی به مطالعه در ادبیات فارسی و زبان و متون عربی پرداخت و ضمنا" به تشکیل انجمن ادبی مبادرت نمود
▲در انتخابات دوره سوم [[مجلس شورای ملی]] از رشت نماینده شد . حسین سمیعی که تازه پس از فوت پدر به ادیبالسلطنه ملقب شده بود، پس از ورود به مجلس جز ء فراکسیون دموکرات شد . عمر مجلس سوم زیاد دوام نیافت زیرا دامنه [[جنگ بینالمللی اول]] به شرق نیز رسید و ایران هم که بیطرفی خود را اعلام کرده بود، مورد تجاوز قرار گرفت و اشغال شد. مجلس سوم تصمیم به مهاجرت گرفت، ادیبالسلطنه نیز از مهاجرینی بود که ابتدا به [[قم]] و بعد به کرمانشاه رفتند و دولت موقتی به سرپرستی [[رضاقلی خان نظامالسلطنه]] تشکیل دادند. ادیبالسلطنه در آن دولت به وزارت داخله رسید . مهاجرین سپس به [[عثمانی]] رفتند و مدتی در آن کشور اقامت نمودند. سمیعی سرانجام به [[حلب]] رفت و مدتی در آن دیار اقامت داشت.
▲در [[۱۲۹۶]] ش با سایر مهاجرین به ایران بازگشت و دور از کارهای سیاسی به مطالعه در ادبیات فارسی و زبان و متون عربی پرداخت و ضمنا" به تشکیل انجمن ادبی مبادرت نمود . در کابینه [[فتح الله خان اکبر]](سپهدار رشتی) معاونت نخستوزیر را برعهده گرفت و از طرف دولت مأمور مذاکره با سران [[کودتای ۱۲۹۹|کودتا]] شد ولی در کرج توقیف شد و نتوانست مأموریت خود را انجام دهد. در خرداد ۱۳۰۰ش در کابینه [[احمد قوامالسلطنه]]، وزارت تجارت و فوائد عامه به عهده او قرار گرفت و تا بهمن همان سال در آن سمت باقی بود.
[[حسن پیرنیا|مشیرالدوله]] جانشین قوام در کابینه خود پست وزارت تجارت و فوائد عامه را همچنان به ادیب السلطنه واگذار کرد ولی در کابینه بعدی که به ریاست [[حسن مستوفی|مستوفی]] تشکیل شد شغل سمیعی، کفالت وزارت داخله بود.
سطر ۳۷ ⟵ ۳۶:
در سال [[۱۳۰۲]] که [[سردار سپه]] رئیس الوزراء شد و یک سال بعد در ترمیم کابینه به وزارت عدلیه رسید. در ۱۳۰۴ش به حکومت پایتخت منصوب شد و مدت دو سال در این سمت برقرار بود.
در کابینه [[مخبرالسلطنه]] [[هدایت]] در ۱۱ خرداد ۱۳۰۶ به وزارت داخله منصوب شد و پس از ترمیم کابینه همچنان وزیر داخله بود. در ۱۳۰۸ به استانداری [[آذربایجان]] منصوب شد.
در ۱۳۱۰ ادیبالسلطنه مدتی کوتاه وزیر اقتصاد شد. در ۱۳۱۱ پس از عزل و بازداشت [[تیمورتاش]] که عنوان وزیر دربار منسوخ گردید، به دربار رفت و عملاً وظایف وزیر دربار را انجام میداد و تا سال ۱۳۱۸ که [[محمود جم|جم]] به وزارت دربار تعیین گردید، در این سمت باقی بود.
سطر ۴۶ ⟵ ۴۵:
در بهمن ۱۳۲۱ وزیر مشاور کابینه [[علی سهیلی|سهیلی]] شد و در تیرماه ۱۳۲۲ وزارت کشور گرفت ولی فقط مدتی کوتاه در این سمت باقی ماند. در آن سال مجدداً به دربار رفت و به ریاست تشریفات منصوب شد.
، وی علاقه زیادی داشت که پسرش منوچهر خان راه اورا ادامه دهد ولی منوچهر علاقهای به سیاست نداشت
ادیبالسلطنه در سال ۱۳۲۸ در انتخابات دوره اول [[مجلس سنا|سنا]]، به سناتوری [[گیلان]] رسید و در همین سمت در سال ۱۳۳۲ در سن ۷۹ سالگی درگذشت و در وصیت نامه خود که فقط ۴ خط بودودر سال ۱۳۱۵ نوشته شده بود تاکید کردکه در مقبره خانوادگی در [[گورستان ابن بابویه]] تهران به خاک سپرده شود.
|