تزار: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵:
نیکلای هیچ تمایلی به اصلاحات نداشت و بدنبال راه پدرش در طریق فردسالاری بود. فضای روسیه مملو از افکار انقلابی بود و حاکمان روس برای گریز از تغییرات به جنگ با ژاپن بر سر تسلط بر کره و منچوری در شمال چین روی آوردند. روس‌ها خود را پیروز جنگ می‌دانستند ولی در آخر پیمان صلحی در سپتامبر 1905 با ژاپن امضا کردند که کنترل کره و بخشی از منچوری و راه‌آهن کلیدی آن بدست ژاپنی‌ها افتاد. در ژانویه 1905 دویست هزار روسی در سن‌پترزبورگ اجتماع کردند و خواستار کاهش ساعات کار و افزایش دستمزدها شدند و بر روی حمایت تزار از خودشان حساب می‌کردند. اما نتیجه آن برعکس بود و سربازان با معترضان درگیر شدند و یک‌شنبه خونین رقم خورد. اوضاع روسیه ناآرام بود و شورش‌های دهقانی در روستاها با اعتصابات کارگران صنعتی در شهرها همراه شده بود. نیکلای از طرفی به اصلاحات و ایجاد مجلس انتخابی مشورتی «دوما» اقدام کرد و از طرف دیگر به روی اعتصاب‌کنندگان آتش گشود. فقط اعدام‌های صدراعظم استولیپین در سال‌های 1906 و 1907 توانست برای چند سالی فضای روسیه را آرام کند. دوباره از سال 1912 تا 1914 اعتصابات کارگری وضعیت شهرهای روسیه را متشنج کرده بود.
در سال 1914 جنگ جهانی اول کل اروپا را فرا گرفت و روس‌ها در حالی که فاقد رهبری کارآمد جنگی، آموزش، غذا و اسلحه و مهمات کافی برای چنین جنگی باشند، وارد جنگ شدند. نتایج جنگ جهانی اول برای روس‌ها فاجعه‌بار بود، و تنها 3 میلیون روسی در همان سال اول کشته، زخمی یا اسیر شدند. با افزایش تلفات روس‌های بیشتری خواستار خروج از جنگ شدند. سن‌پترزبورگ که با شروع جنگ به‌دلیل اسم آلمانی آن به پتروگراد روسی تغییر نام یافته بود در مارس 1917 برای اولین‌بار شاهد شورشی بود که سربازان تزار در کنار مردم قرار گرفته بودند. ارتش دیگر از تزار فرمان‌برداری نداشت و دومای روسیه که دریافت نیکلای دوم دیگر نمی‌تواند بر کشور حکومت کند، یک ذولت موقت تشکیل داد و هیأتی را به ملاقات تزار فرستاد. تزار استعفانامه خود را تسلیم
| |||