زبان فارسی: تفاوت میان نسخه‌ها

[نسخهٔ بررسی‌نشده][نسخهٔ بررسی‌نشده]
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Xqbot (بحث | مشارکت‌ها)
جز r2.7.3) (ربات: تغییر pa:ਫ਼ਾਰਸੀ به pa:ਫ਼ਾਰਸੀ ਬੋਲੀ
خط ۹۲:
{{زبان‌های ایرانی}}
 
=== زبان پارسیفارسی در دوران باستان ===
[[پارسیفارسی باستان]] زبانگونه مادری وباستانی زبان میهنفارسی اصلیبوده خانوادهکه و [[دودمان هخامنشی]] بوده‌استبدان تکلم می‌کردند. نخستین یافته‌های نوشتاری از این زبان، [[سنگ‌نبشته بیستون]] است که پیشینهٔ آن به [[سده ششم پیش از میلاد|سدهٔ ششم پیش از میلاد]] برمی‌گردد.<ref>راهنمای زبان‌های ایرانی، جلد اول زبان‌های ایرانی باستان و ایرانی میانه، رودریگر اشمیت، ترجمه آرمان بختیاری و همکاران، انتشارات ققنوس، چاپ اول زمستان ۱۳۸۲</ref> [[دبیره فارسی باستان|دبیرهٔ فارسی باستان]]، [[میخی]] بوده‌است که به نظر می‌رسد در زمان [[هخامنشی]] دبیرهٔ رایج در میان هیچ گروهی از مردم نبوده‌است و تنها دبیره‌ای ادبی برای نوشتن [[سنگ‌نوشته‌ها]] بوده‌است.<ref>راهنمای زبان‌های ایرانی، جلد اول زبان‌های ایرانی باستان و ایرانی میانه، رودریگر اشمیت، ترجمه آرمان بختیاری و همکاران، انتشارات ققنوس، چاپ اول زمستان ۱۳۸۲ صفحه ۱۱۰</ref> درهمین زمان لهجه‌های دیگر [[ایرانی باستان]] نیز وجود داشته که پا به پای چهار زبان مهم دوران باستان مراحل تکاملی را می‌پیموده‌است، مانند زبان‌های [[زبان بلخی]]، [[سغدی]]، [[پارتی]] و [[خوارزمی]].
 
[[تاریخ باستان|باستان]] که از آغاز تا فروپاشی [[شاهنشاهی هخامنشی]]، تقریباً از سدهٔ بیستم تا حدود چهارم و سوم پیش از میلاد را دربرمی‌گیرد. از [[زبان‌های ایرانی باستان]] چهار گویش آن شناخته شده‌است: [[مادی]]، [[سکایی]]، [[اوستایی]] و [[فارسی باستان]]. از [[زبان مادی]] و [[سکایی]] که یکی در [[غرب ایران]] و منطقه فرمانروایی [[ماد]] و دیگری در شمال، از مرزهای چین تا [[دریای سیاه]]، از جمله بین اقوام [[پارت]] و ساکنان سغد، رایج بوده، تنها واژه‌ها و عبارت‌هایی در نوشته‌های دیگران برجای مانده‌است. اما از زبان‌های [[زبان اوِستایی|اوِستایی]] و [[فارسی باستان]] مدارک بسیار در دست است. [[زرتشت]] کتاب خود را به [[زبان اوِستایی]] نوشته‌است.