خلج‌ها از آسیای میانه به سوی غرب آمدند و یکی از نخستین قبایل ترک بودند که از [[آمودریا]] گذشتند و روانه مناطق غربی شدند. بیشتر در [[غزنین]] افغانستان و [[استان مرکزی]] ایران سکنی گزیدند.<ref>[http://www.khyber.org/articles/2005/TheKhalajWestoftheOxus.shtml The Khalaj West of the Oxus, V. Minorsky, Excerpts from «The Turkish Dialect of the Khalaj», Bulletin of the School of Oriental Studies, University of London, Vol 10, No 2, pp ۴۱۷-۴۳۷]</ref>
نشانه‌هایی تاریخی نشان می‌دهد که خلج‌ها احتمال دارد در اصل مردمی آریایی‌نژاد و گروهی از [[سکاها]] بوده‌اند که در آسیای میانه ترک‌زبان شده‌اند.<ref> Bosworth, C.E. ; Doerfer, G. «K̲H̲alad̲j̲.» Encyclopaedia of Islam, Second Edition. Edited by: P. Bearman , Th. Bianquis , C.E. Bosworth , E. van Donzel and W.P. Heinrichs. Brill, 2008. Brill Online. UNIVERSITEITSBIBLIOTHEEK LEIDEN. ۰۴ November ۲۰۰۸ <http://www.brillonline.nl/subscriber/entry?entry=islam_COM-0485></ref> مردم خلج از نظر فرهنگی ایرانی محسوب می‌شوند. امروزه زبان خلجی در معرض انقراض قرار دارد و جای خود را بین نسل جدید خلجی‌ها به فارسی داده‌است. نسل جدید تنها در حد درک مطلب با این زبان آشنائی دارند و دیگر در میان خود از این زبان استفاده نمی‌کنند.<ref> * Kıral, Filiz. ۲۰۰۷. Cultural changes in the Turkic world. Istanbuler Texte und Studien, Bd. ۷. Würzburg: Ergon-Verl.
