نور آداد: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
جز ربات:مرتب‌سازی عنوان‌ها+ مرتب‌سازی رده‌ها (۳.۷)
شاهک ایرانی
خط ۱۱:
 
== تعقیب زامواییان ==
[[آشورناسیراپال دوم]] تا [[کوه نسیر]] <ref>کی نی‌پا به زبان [[لولویی]]. بنا بر روایات آشوری و بابلی [[کشتی نوح]] بعد از طوفان بر این کوه متوقف گشت. این کوه را به ویژه با [[کوتیان]] مربوط می‌دانستند.</ref> به پیش راند و سه پادشاهی کوچک [[زاموآ|زاموایی]] [[داگارا]]، [[بوناسی]] و [[بارا (دژ)]] را بر سر راه خویش تار و مار کرد و در پایان سال - ۸۰۰ پ. م. - قلعهٔ '''بارا''' در اینجا قرارداشت و این قلعه اقصا نقطهٔ شمال شرقی [[آشور]] و [[تمدن بابل|بابِل]]<ref>بالاتر از سرزمین [[زاموا]] در مسیر [[زاب سفلی]]</ref> بود.
 
[[آشور ناسیراپال دوم]] تعدادی [[دام]] هم به دست آورد آنگاه امرای زاموا از پایداری خودداری کردند و آشور ناسیراپال دوم ایشان را به حال خود گذاشت تا شاهی کنند ولی آن سرزمین‌ها را به ایالت آشوریی که ایجاد کرده بود منضم ساخت. خراج گرانی از اسب و سیم و زر وضع کرد. گذشته از این مالیات‌های جنسی مرسوم، شاه آشور، عوارض ساختمانی را نیز در آن نقاط بر قرار نمود. خراجی به صورت [[اسب]]، [[نقره]]، [[طلا]] و سپس مالیات‌های ارضی و جنسی مانند [[غلات]]، [[کاه]] را وضع نمود.
==فرهنگ و عقاید==
اوضاعی که سال‌نامه‌های آشور ناسیراپال دوم از وضع ساکنان [[زاگروس]] به تصویر می‌کشند فقط جنبهٔ سیاسی آن دوران را شرح می‌دهند و هیچ خبری از عقاید و آداب و رسوم سرزمین‌های مفتوح را گزارش نمی‌کنند فقط از ذکر نام کوه '''نسیر''' و پهلو گرفتن [[کشتی نوح]] بر این کوه، می‌توان به باورهای برخی اقوام ایرانی در آن دوران بطور نسبی پی برد. به ظن قوی در نواحی [[زاموآ]] و [[ماننا]] در آغاز هزارهٔ اول پ. م. کیش [[زرتشت]] پنهانی رواج داشته، یکتاپرستی و عقیده به جهان دیگر در میان ایرانیان مرسوم بوده است. این نکته را هم باید افزود که به گزارش بعضی مورخان باستان، موطن زرتشت یا محل وعظ او سرزمین آذربایجان یعنی همان ماننا باستانی بوده است.
 
در سال‌نامه‌ها خبری از اشتغال، اقتصاد و روابط متقابل ساکنان دهکده‌ها با یکدیگر و مراودهٔ یکجانشینان با قبایل صحراگرد نیست، از غارت دام‌ها معلوم است که اغلب سکنهٔ زاموآیی به دامداری و شبانی اشتغال داشته و در نگهداری حیوانات اهلی و مفید <ref>در کنار اسب از گاوان، گوسفندان، بز و [[خر]] را باید نام برد</ref> اهتمام داشتند و نتیجتاً از پشم دام‌ها در کار ریسندگی و بافندگی استفاده می‌شده. در کنار باج و خراج‌های [[سیمین]]، [[زرین]] و مفرغی از منسوجات پشمی‌ملوّن نیز یاد می‌شود. سفالگری نیز سابقهٔ طولانی در میان ایرانیان داشته و سفالینه‌های ملوّن مکشوف در [[دینور]] و [[قمرود]] قدمتی چند هزار سالهٔ این هنر را به ثبوت می‌رسانند.
==عواقب حملات==
حملات تنبیهی [[آشوریان]] بسیار خشن بوده و همانطور که اشاره شده در مواقع استیلا اثری از ساکنان بر عرصهٔ خاک باقی‌نمی‌ماند. حملهٔ سال -۸۸۰ پ. م. - نقاط مسکونی [[زاموآ]] با خاک یکسان شد و جنگجویان محلی پس از اسارت با انواع شکنجه‌ها معدوم و کودکان زنده در آتش سوختند. مردان و زنان کار آمد به بردگی رفتند. نسل‌های جدید با یاد‌آوری روزهای شکست و حقارت انگیزهٔ مقاومت و مبارزه را در اذهان زنده نگهداشته و با تجلیل از اسطوره های خود مبارزه تا کسب آزادی و استقلال ادامه می‌یافت.
== وجه تسمیه ==
اغلب اسامی اماکن جغرافیایی و اسامی مردان آغاز هزارهٔ یکم پ. م. که بر الواح گلی منقور است بوسیله برخی زبان‌های ایرانی قابل تجزیه و تحلیل هستند<ref>برای نمونه [[قزل بوندا]] </ref>، همانطور که آشکار است شاهک زاموا دو اسم را به یدک می‌کشد یکی نورآداد و دیگری ناشی‌کو<ref>یا ناسیکو</ref>. مورخان معاصر و زبان شناسان در اینگونه موارد نظریه‌ای دارند و می‌گویند احتمال دارد القاب دوگانه و یا بیشتر را گاهی دوستان و اقوام نزدیک به ایشان به مزاح گفته باشند و گاهی هم القاب تحقیرآمیز از سوی دشمنان بر کسی یا قومی نهاده شده باشد. این فرضیه معقول است.