سردار کابلی: تفاوت میان نسخه‌ها

علامه سردار کابلی در اوج شکوفایی علمی و در بحبوحه جوانی و رسیدن به قله بلند اجتهاد آهنگ هجرت از حوزه را به صدا درآورد و در تاریخ 1310 ق همراه خانواده به قصد تبلیغ اسلام و انجام رسالت برای تنویر و ارشاد جامعه اسلامی، با حوزه وداع گفت. با اینکه همه نوع امکانات برای او فراهم بود و هیچ گونه مشکل سیاسی و مالی او را تهدید نمی‌کرد، با کوله باری از علم و حکمت، حوزه را رها نموده، وارد سرزمین باخترانکرمانشاه گردید. آن روز شهر باخترانکرمانشاه از محروم‌ترین مناطق غرب ایران به حساب می‌آمد. با رسیدن کاروان زائر کربلا شهر غرق در شادی و شعف گردید. مردم آن دیار به گرمی از سردار کابلی استقبال نمودند و او را همچون نگینی در بر جان گرفتند از آن روز به بعد شهر باختران منزلگاه ستارگان علم و حکمت گردید و هر چند مدت کاروانی از عالمان و شاگردان مکتب اهل بیت علیه السلام و پیروان سایر مذاهب برای دیدار او کسب فیض از خرمن علوم سردار وارد این دیار می‌شدند و در طول سال مهمانخانه سردار آکنده از دانشمندان و دانش پژوهان علوم اسلامی و زائران حرم امام حسین علیه السلام بود.

تمرکز فکری سردار بسیار عالی بود. با اینکه در میان مردم و همواره ماءنوس با آنان بود از فعالیتهای علمی و کنکاش در علوم تجربی و فکری غافل نشد. چه بسا در تحقیقات و تاءلیفات خود بیشتر از حوزه درس و بحث موفق بوده و شبانه روز بهترین لحظات زندگی خود را صرف مطالعه و تحقیق و فراگیری علوم و فنون می‌کرد در پی همین پشتکاری که داشت فن «کیمیا»گری را در باخترانکرمانشاه از دانشمندانی که با وی دیدار داشتند آموخت و به نتایجی بسیار ارزنده و دست یافت.

علامه حیدرقلی سردار کابلی، در سحرگاه جمادی الاول 1372 ق در حال راز و نیاز با ذات بی‌نیاز در سر سجاده نماز در ۷۹ سالگی یا قلب آرام و ضمیر امیدوار از آسمان [[باخترانکرمانشاه]] غروب کرد.

پس از مراسم تشییع و عزاداری در باخترانکرمانشاه تابوت سردار را طبق وصیت خودش به نجف اشرف انتقال دادند. پیکر مطهر او در چهارم جمادی الاول ۱۳۷۲ در [[ وادی‌السلام]] در جوار مرقد مطهرامام علی علیه‌السلام به خاک سپرده شد.