بهداشت روانی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز r2.7.2) (ربات: افزودن ky:Психогигиена |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
'''سلامت روانی''' {{انگلیسی| mental health}} به طور کلی برای اطلاق به کسی به کار می رود که در سطح بالایی از سازگاری و انطباق رفتاری و هیجانی قرار دارد، نه صرفاً کسی که [[بیمار روانی]] نیست.<ref>آرتور اس.ربر(۲۰۰۵).فرهنگ توصیفی روان شناسی(توصیفی).ترجمه یوسف کریمی و همکاران(۱۳۹۰)، انتشارات رشد، تهران، صفحه ۵۴۴</ref><br />
مفهوم سلامت روان اصطلاحي است كه از آن براي بيان و اظهار كردن هدف خاصي در جامعه استفاده مي‌شود. هر فرهنگي براساس معيارهاي خاص خود به دنبال سلامت روان است. هدف هر جامعه اين است كه شرايطي را كه سلامت اعضاي جامعه را تضمين مي‌كند، آماده نمايد. منظور از سلامت روان سلامت ابعاد خاصي از انسان مثل هوش، ذهن، حالت و تفكر اوست.
سلامت رواني و بيماري رواني دو قطب متضاد نيستند، بلكه شايد بتوان آنها را نقطه‌هايي بر روي يك پيوستار فرض كرد. سلامت روان، حالت موفقيت‌آميز يك كنش رواني است كه نتايج آن فعاليت‌هاي ثمربخش ، روابط رضايت بخش با ديگران ، توانايي سازگاري با تغييرات و كنار آمدن با ناملايمات است. سلامت رواني با رفاه شخصي و روابط خانوادگي و بين فردي و ايفاي نقش در اجتماع ارتباط تنگاتنگ دارد.
سلامت روانی در واقع تعادل بین جنبه های مختلف زندگی اجتماعی، جسمانی ، روحی ، معنوی و هیجانی می باشد. نحوه ای که ما محیط پیرامونمان را اداره می کنیم و برای زندگی خود تصمیم می گیریم از اهمیت خاصی برخوردارمی باشد، پس آشکارا ملاحظه می شود که سلامت روانی چیزی بیشتر از نبود بیماری روانی و شامل بسیاری از جنبه های زندگی مثل اینکه تا چه حد قادر هستیم با درخواست های زندگی روبه رو شویم و احساسی که ما نسبت به خود و دیگران داریم، می باشد.<br />
سلامت روانی شاخه ای از رشته پزشکی است که با پیشرفت و حفظ بهزیستی روان شناختی سروکار دارد، برخی از محققین هم معتقدند که سلامت روانی به شرایظ روان شناختی و هیجان کلی فرد اشاره دارد.
در فرهنگ روانپزشکی کمپل از اصطلاح سلامت روانی تعریفی ارایه شده است که مقبولیت و کاربرد وسیع دارد.
افرادی که از نظر روانی بهنجارند، کسانی هستند که با خود و با محیط خود هماهنگ هستند. مقتضیات فرهنگی و امکان اجتماعی خود می سازند. ممکن است بیماری یا اختلال پزشکی داشته باشند اما تا زمانی که این حالت موجب تخریب استدلال قضاوت توانایی عقلی و قدرت انطباق هماهنگ شخصی – اجتماعی نشود، می توان از نظر روانی آنها را سالم و بهنجار دانست.
==منابع==
{{پانویس}}
| |||