سرو نگرو: تفاوت میان نسخه‌ها

{{ دادان کوه

| ناشر = ViaNica.com}}</ref> و تاریخ شکل‌گیری آن به آوریل ۱۸۵۰ می‌رسد. این آتشفشان از آن زمان تاکنون یکی از فعالترین آتشفشان‌های نیکاراگوئه بوده است. سرو نگرو بزرگترین، جنوبی‌ترین و جدیدترین مخروط خاکستر از مجموعه‌ای ۴ تایی از مخروط‌های جوان خاکستر است که در بخش مرکزی رشته‌کوه مارابیوس و در فاصلهٔ ۵ کیلومتری از شمال غربی آتشفشان [[لاس پیلاس]] به‌وجود آمده‌اند. فوران‌های [[فوران استرومبولی|استرومبولی]] تا [[فوران شبه‌پلینیایی|شبه‌پلینیایی]] این آتشفشان با وقفه‌های هرچندسال و یا هرچند دهه یک‌بار سبب تشکیل مخروطی [[بازالت|بازالتی]] و ۲۵۰ متری و میدانی از [[گدازه]] تازه در اطراف آن شده است.<ref name="گلوبال ولکانیسم" />

سرو نگرو آتشفشانی سیاه‌رنگ است و به همین دلیل آنرا تپهٔ سیاه و یا کوه سیاه نام‌گذاری کرده‌اند. دامنه‌های این آتشفشان شیبدار بوده و به دلیل جوان‌بودن و فعالیت‌های مداوم آتشفشانی عاری از هرگونه پوشش گیاهی است.<ref name="ویانیکا" />

گرچه سرو نگرو در منطقه‌ای به‌نسبت کم‌جمعیت قرار دارد اما ریزش باران‌های خاکستر شدید و گاه و بیگاهگاه‌وبیگاه آن باعث وارد آمدن صدمه به محصولات و ساختمان‌هایی شده است که در مناطق پرجمعیت نیکاراگوئه قرار گرفته اندگرفته‌اند.<ref name="گلوبال ولکانیسم" /> این آتشفشان از زمان شکل‌گیریش در سال ۱۸۵۰ تاکنون در طی سال‌های ۱۸۶۷، ۱۸۹۹، ۱۹۱۴، ۱۹۱۹، ۱۹۲۳، ۱۹۲۹، ۱۹۴۷، ۱۹۴۸، ۱۹۴۹، ۱۹۵۰، ۱۹۵۴، ۱۹۵۷، ۱۹۶۰، ۱۹۶۱، ۱۹۶۲، ۱۹۶۳، ۱۹۶۴، ۱۹۶۸، ۱۹۶۹، ۱۹۷۱، ۱۹۹۲ و ۱۹۹۵ فوران کرده است.<ref name="گلوبال ولکانیسم 2">{{یادکرد وب

| ناشر = Volcano Discovery}}</ref> این فوران انفجاری<ref name="ولکینو دیسکاوری" /> و با پرتاب شدید گدازه، سنگ و خاکستر به بیرون همراه بود که باعث صدمه به شهر لئون شد.<ref name="ویانیکا" /> همچنین ارتفاع ستون خاکستر در طی این فوران به ۷ کیلومتر رسید.<ref name="ولکینو دیسکاوری" />