ایرانزو: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

'''ایرانزو''' رهبر و پیشوای نخست قبیلهٔ منائی یعنی یکی از شش قبیلهٔ ساکن در سرزمین [[آذربایجان]] فعلی در سال -۷۲۸ پ. م. - بود. دولت نیمه مستقل ایرانزو در آن زمان تحت محاصره و فشار دول مقتدر آن دوران یعنی [[آشور]]، [[اورارتو]]، و [[عیلام]] قرار گرفته بود. سالنامه‌های سارگون دوم منا را متحد درجهٔ اوّل خویش در کوهستان [[زاگروس]] بر می‌شمارند و در مقابل آن، شاهک بسیار کوچک [[مادای]] به رهبری [[دیاکو]] را که دولت وی تحت انقیاد دولت [[منائی]] بود دشمن اصلی [[آشور]] معرفی می‌کنند. نگرانی‌های آشوریان باعث شد بارها در طی سال‌های - ۷۴۴ تا ۷۱۵ پ. م. - در دوران [[تیگلت پیلسر سوم]] و [[سارگون دوم]] به سرزمین [[اتحادیه قبایل ماد]] لشکرکشی شود و عاقبت چنین به نظر می‌رسد که سارگون دوم توسط یکی از قبایل جنگجوی زاگروس نشین بنام [[کولومیان]] هلاک گردید.

== استمداد از آشوریان ==

بار اول آشوریان به خواهش ایرانزو در سال - ۷۱۹ پ. م. - در امور داخلی منا مداخله کردند. دو دژ منایی بنام « شوآن‌داخول » و « دور دوکّا »<ref>Šuandaxul, Durdukka</ref> از تحت فرمان ایرانزو بدر شدند. پیادگان و سواران [[متاتی]] [[زیکرتو|زیکرتویی]] به آنها در این امر کمک کرده بودند. گذشته از این سه قلعهٔ « سوکا» و « بالا » و « آبی‌تیکنا » با [[روسای یکم]] پادشاه اورارتو پیمان بستند<ref> محل این سه دژ مجهول است و معلوم نیست که آیا در خاک [[منائی]] بودند یا نه</ref> سارگون دوم پادشاه جدید آشور دسته‌هایی برای محاصرهٔ قلاع به کمک ایرانزو گسیل داشت. قلاع مسخّر شدند و طبق رسم بسیار قدیم مشرق زمین که در مورد اتحادیه‌های نظامی مرعی و مجری بوده عمل شد. یعنی ساکنان دژ و اموال منقول را آشوریان بردند و زمین و حصار تحویل ایرانزو گشت.