کنستانتیوس دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

'''فلاویوس یولیوس کنستانتیوس''' {{به لاتین|Flavius Julius Constantius}} (زادهٔ ۷ اوت ۳۱۷ - درگذشتهٔ ۳ نوامبر ۳۶۱) ملقب به '''کنستانتیوس دوم''' امپراتور [[روم]] از ۳۳۷ تا ۳۶۱ بود. او در ابتدا حکومت را به طور مشترک با برادرانش [[کنستانتین دوم]] (مرگ ۳۴۰) و [[کنستانس یکم]] (مرگ ۳۵۰) در اختیار گرفت اما پس از آنها به تنهایی از ۳۵۳ تا ۳۶۱ بر روم فرمان راند.

ایران و روم به مدت ۴ دهه با یکدیگر در صلح بودند<ref name="RE"/> اما [[شاپور دوم]]، پادشاه [[ساسانی]] پس از مرگ کنستانتین یکم در ۳۳۸ به روم حمله کرد و این حملات تقریباً به طور کامل بر روی دژ استراتژیک رومی‌ها در [[میان‌رودان]] متمرکز بود. شاپور سه بار اقدام به محاصرهٔ شهر [[نصیبین]] که این دژ در آنجا واقع شده بود کرد اما نتوانست آن را تسخیر نماید.<ref name="RE"/> در ۳۴۸ دو کشور درگیر [[نبرد سنجار]] شدند که با پیروزی رومیان به پایان رسید.<ref name="DIR"/>

کنستانتیوس دوم پس از آنکه یگانه امپراتور روم در ۳۵۳ شد تلاش نمود تا اتحادی مذهبی را برپایهٔ [[آریانیسم]] (شاخه‌ای از مسیحیت) در سرتاسر امپراتوری به‌وجود آورد. او قوانینی را علیه بت‌پرستی وضع نمود و دست به تبعید اسقف بانفوذ کلیسای [[ارتودکس]] [[اسکندریه]] زد. با این حال اتحادی که او خواهانش بود دوام چندانی نیافت.<ref name="بریتانیکا"/>

[[رده:کنسول‌‌هایسفیرهای امپراتوری روم]]