بلیز: تفاوت میان نسخه‌ها

مساحت = ۲۲٬۹۶۶ |

جمعیت = ۳۲۰٬۰۰۰ |

پیش‌شماره تلفنی = ۹۶۳ |}}

جمعیت این کشور ۳۳۳.۲۰۰۳۳۳٫۲۰۰ نفر و زبان رسمی آن انگلیسی است.<ref>{{cite web|author=Infolink Production Center |url=http://www.statisticsbelize.org.bz |title=Statistical Institute of Belize |publisher=Statisticsbelize.org.bz |date=1 April 2007 |accessdate=29 August 2010}}</ref> در سال ۱۹۸۱ از بریتانیا مستقل شده و واحد پول آن [[دلار بلیز]] است. مردم این کشور از تبارهای گوناگون و آمیخته سرخ‌پوست، سفیدپوست و سیاه‌پوست‌اند؛ ۳۶ درصد از مردم بلیز [[مستیزو]] (دورگه سرخ‌پوست و سفیدپوست) هستند.

بلیز کم جمعیت‌ترین و کوچک‌ترین کشور منطقه آمریکای مرکزی به شمار می‌آید. این کشور از شمال با [[مکزیک]] و از غرب و جنوب با [[گواتمالا]] همسایه است. در شرق این کشور [[دریای کارائیب]] قرار دارد. دین اغلب مردم این کشور مسیحی است. ۴۰ درصد از بلیزی‌ها کاتولیک رومی و ۳۱.۷۳۱٫۷ درصد پروتستان هستند.

مستعمره هندوراس بریتانیا در ۱۹۷۳ به بلیز تغییر نام دارد و در ۱۹۸۱ استقلال یافت. به دنبال [[توفند|توفندی]] شدید در ۱۹۶۱، مقر پایتخت از [[بلیزسیتی]] به جایی دور از دریا و به شهر نوبنیاد بلموپان انتقال یافت. گواتمالا تا ۱۹۹۱ بر ادعای مالکیت بر بلیز به عنوان بخشی از قلمروش ادامه داد.

بلیز به عنوان تنها کشور عضو [[کاریکام]] در منطقه آمریکای مرکزی است که تمامی مردم آن به دو زبان انگلیسی و اسپانیایی مسلط هستند.<ref>سیاست‌ها و مواضع جدید تجاری بلیز، سری‌لانکا (سیلان)، گینه نو پاپو، در: خبرنامه دفترنمايندگیدفترنمایندگی تام‌الاختيارتام‌الاختیار تجاری جمهوری اسلامی ايرانایران. شماره ۱۳۶، سال چهاردهم، آبان ۱۳۸۹.</ref>

میان سال‌های ۱۵۰۰ پیش از میلاد و ۳۰۰ پس از میلاد تمدن مایا در منطقه بلیز کنونی گسترش فزاینده‌ای یافت، کاوش‌ها در مناطق باستان شناسی همچون، کاراکول، لامانای، لوبا آنتون، «آلتون هاآلتون‌ها» و شونانتونیچ صحت این مدعا و گسترش تمدن مایا را در منطقه بلیز تأیید می‌کند. نخستین ارتباط اروپاییان با این منطقه به سال ۱۵۰۲ و پیاده شدن کاشف اسپانیایی، کریستوف کلمب در سواحل بلیز باز می‌گردد، از سال ۱۶۳۰ میلادی بریتانیا نفوذ خود را در این منطقه گسترش داد و کشتی‌هایی را که حامل مهاجران و مستعمره‌نشینان بریتانیایی بود به بلیز گسیل داشت، در سال ۱۹۳۸ یکی از این کشتی‌های مهاجرنشینان در [[دریای کارائیب]] غرق شد. طی سال‌های ۱۶۵۰ و ۱۸۰۰ و در طول این ۱۵۰ سال بلیز شاهد دزدی‌های دریایی و حمله [[سرخ‌پوستان]] و اسپانیایی‌تباران مناطق مجاور بود. در رقابت دو قدرت استعماری یعنی اسپانیا و بریتانیا بر سر بلیز پیروزی از آن بریتانیا بود، در طی نبردی موسوم به [[نبرد سنت جورجز کی]] در سال ۱۷۹۸ نیروی دریایی بریتانیا موفق به شکست اسپانیایی‌ها شد.<ref>Thomson, P. A. B. 2004. Belize: a concise history. Oxford: Macmillan Caribbean.</ref>

جنگلی استوایی بیشتر بلیز را پوشانده‌است. در جنوب بلیز کوه‌های مایا جای دارد. شمال عمدتا باتلاقی و کم ارتفاع است. رودهای مهم این کشور، هندو، بلیز، و نیو هستند. آب و هوای نیمه استوایی این کشور را بادهای تجارتی معتدل می‌کند. بارندگی سنگین است، ولی فصل خنک از فوریه تا مه است.

از مهمترین شهرهای بلیز می‌توان به [[بلیزسیتی]] ۶۳ هزار نفر، [[سان ایگناسیو]] ۲۲ هزار نفر، [[اورنج واک]] ۱۶ هزار نفر و [[دانگریگا]] ۱۱ هزار نفر اشاره کرد.

# [[استان بلیز]] ۴٬۲۰۴ کیلومتر مربع – ۸۹٬۲۴۷ نفر

# [[استان کایو]] ۵٬۳۳۸ – ۷۳٬۲۰۲

# [[استان کوروزال]] ۱٬۸۶۰ – ۴۰٬۳۲۴

# [[استان اورنج واک]] ۴٬۷۳۷ – ۴۵٬۴۱۹

# [[استان استن کریک]] ۲٬۱۷۶ – ۳۲٬۱۶۶

# [[استان تولیدو]] ۴٬۶۴۹ – ۳۰٬۵۳۸

هشت عضو مجلس سنا از طرف فرماندار کل گمارده می‌شوند. ۲۸ عضو مجلس نمایندگان برای دوره‌ای پنج ساله با رای تمامی افراد بالغ انتخاب می‌شوند. فرماندار کل شخصی را به نخست وزیری منصوب می‌کند که از پشتیبانی اکثریت مجلس نمایندگان برخوردار است و همچنین کابینه را با توصیه نخست وزیر، انتصاب می‌کند. کابینه به مجلس نمایندگان پاسخگو است.

در انتخابات پارلمانی بلیز نیز که در ۶ فوریه برگزار شد [[حزب دموکراتیک متحد، بلیز|حزب دموکراتیک متحد]] به رهبری دین بارو با کسب ۵۷ ٪ آراء ۲۵ جایگاه از ۳۱ جایگاه مجمع نمایندگان بلیز را به خود اختصاص داد. دین بارو بلافاصله در ۱۱ فوریه کابینه خود را تشکیل داد و علاوه بر پست نخست وزیری، پست وزیر امور مالی کشور نیز را به خود محول کرد، در این کابینه ویلفرد الرینگتون به سمت وزیر خارجه، کارلوس پدرومو به سمت وزیر امنیت ملی و همچنین در ۱۲ فوریه، گاسپار وگا را نیز به سمت کفیل خود معرفی کرد.

برپایه گزارش دومین بررسی سیاست تجاری کشور بلیز، این کشور با داشتن یک اقتصاد باز کوچک در معرض خطر شوک‌های خارجی اقتصادی و زیست‌محیطی قرار دارد و در نتیجه با چالشهای بسیار عمده‌ای روبرو می‌باشد. بحران اقتصادی سال ۲۰۰۸ نیز تأثیرات سوئی بر اقتصاد بلیز به ویژه در بخش سرمایه‌گذاری خارجی، گردشگری و پرداختهای خارجی گذارده، که از قضا تمامی این بخشها نقش مهمی در تراز پرداخت‌ها و غلبه بر کسری بزرگ تجارت کالایی این کشور ایفا می­نمایند. سطح بالای بدهی خارجی و وابستگی به وام‌های سازمان‌های بین‌المللی فضای چندانی برای انعطاف­پذیری مالی کشور بلیز باقی نگذارده‌است. از طرف دیگر رابطه ثابت میان دلار بلیز و دلار ایالات متحده آمریکا با همه محاسنی که دارد، فضا را برای سیاست‌های پولی این کشور محدود کرده‌است. به‌رغم محدودیتهای موجود در سیاست‌گذاری‌های داخلی، بلیز پیشرفت‌های چشمگیری در مقابله با شوکهای خارجی داشته‌است که از طریق [[متنوع‌سازی]] اقتصاد خود و دور کردن آن از وابستگی به صادرات معدود فرآورده‌های کشاورزی بدست آورده‌است. گونه‌گون‌سازی اقتصاد بلیز تنها منحصر به گسترش بخش خدمات این کشور نمی­شود، بلکه تنوع بخشی به ترکیب صادرات کشاورزی این کشور در مورد محصولاتی چون [[خربزه درختی]]، [[کشمش]]، [[برن|برنج]] و غیره نیز سرایت کرده‌است.<ref>سیاست‌ها و مواضع جدید تجاری بلیز، سری‌لانکا (سیلان)، گینه نو پاپو، در: خبرنامه دفترنمايندگیدفترنمایندگی تام‌الاختيارتام‌الاختیار تجاری جمهوری اسلامی ايرانایران. شماره ۱۳۶، سال چهاردهم، آبان ۱۳۸۹.</ref>

{{bar percent|بی‌دین|grey|۱۵٫۶}}}}

* همشهری آنلاین: آشنایی با بلیز. بازدید: مه ۲۰۱۲.

* Peedle, Ian. 1999. Belize in focus: a guide to the people, politics, and culture. New York: Interlink Books.

[[ug:بېلىزبېلیز]]