مروان دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

{{خلفای اموی}}

'''مروان بن محمد'''(نام کامل به [[عربی]]: ''مروان بن محمد بن مروان بن الحکم بن أبی العاص بن أمیه'') آخرین [[خلیفه اموی]] در [[دمشق]] بود، که پس از پسرعمویش [[ابراهیم بن ولید]] به خلافت نشست؛ او از سال ۷۴۴ میلادی تا زمان کشته شدنش در سال ۷۵۰ میلادی فرمان راند. او پیشتر، فرماندار [[ارمنستان]] و [[آذربایجان]] بود. او در طول دوران خلافتش، با [[ضحاک بن قیس]]، رهبر [[خوارج]] و نیز [[سلیمان بن عبدالملک]] در [[عراق]] درگیر بود. در [[اردن]]، [[ثابت بن نعیم جذامی]] علیه وی شورید. مروان این شورشها را سرکوب کرد، و فرماندار دیگری را برای عراقین برگزید. [[سفاح]]، عموی خویش [[عبد الله بن علی]] را به سوی [[شام]] فرستاد تا نیروهای اموی را از بین برده و مروان را از میان بردارد. مروان در ذی حجه سال ۱۳۲ در میدان جنگ کشته شد، و خلافت اموی از سرزمینها شرق برچیده شد، گرچه این حکومت در [[اندلس]] باقی ماند.