آزمایش گریفیت: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←‏فرایند: توضیح و روشنگری
خط ۴:
[[پرونده:Griffith-experiment-FA.JPG|500px|بندانگشتی|فرآیند آزمایش گریفیت که انجام عمل ترانسفورماسیون در باکتری مولد سینه‌پهلو را نشان داد.]]
گریفیت، روی دو [[سویه]] از باکتری استرپتوکوکوس نومونیا کار می‌کرد. یکی از این دو سویه، دارای [[کپسول (باکتری)|کپسول]] است که بیماری ایجاد می‌کند. کپسول این سویه، باکتری را از [[سیستم ایمنی]] محافظت می‌کند. سویهٔ مورد مطالعهٔ دیگر، بدون این کپسول است، که مولد بیماری نیست.
هنگامی که گریفیت باکتری‌های کپسول‌دار را به موش تزریق کرد، موش به سینه‌پهلو مبتلا شد و مُرد. در حالی که با تزریق باکتری‌های بدون کپسول، موش زنده می‌ماند. او سپس باکتری‌های کپسول‌دار را با گرما از بین برد و باکتری‌های کشته‌شده را به موش تزریق کرد، موش‌ها زنده ماندند. از این سه مشاهده، نتیجه می‌شود که باکتری‌های کپسول‌دار بیماری‌زا و باکتری‌های بدون کپسول، غیربیماری‌زا هستند. از طرفی با حرارت دادن به باکتری‌های کپسول‌دار، کپسول آن‌ها دگرگونی یافته و از باکتری جدا می‌شد، اما مواد سازندهٔ آن به صورت اولیه و منسجم باقی میهٔماندندمی‌ماندند. پس کپسول به خودی خود عامل ایجاد بیماری و مرگ موش نبود.
 
نتیجهٔ غیرمنتظره و اصلی مشاهدات آزمایش گریفیت، هنگامی بود که او مخلوطی از باکتری‌های زندهٔ بدون کپسول و باکتری‌های کشته‌شدهٔ کپسول‌دار را وارد بدن موش کرد. پس از این کار، موش بیمار شده و از بین می‌رفت. پس از مرگ موش، گریفیت خون موش مرده را بررسی کرد و در آن باکتری کپسول‌دار زنده یافت. یعنی تعدادی از باکتری‌های بدون کپسول، [[ترانسفورماسیون]] حاصل کردند و به باکتری کپسول‌دار تبدیل شدند. ترانسفورماسیون، پدیده‌ای است که طی آن، باکتری مواد ژنتیکی را ار محیط خارج و از جاندار دیگر دریافت می‌کند و با استفاده از آن، در خصوصیات خود تغییر ایجاد می‌کند.